सामग्रीमा जानुहोस्

जुजु धौ

विकिपिडिया, एक स्वतन्त्र विश्वकोशबाट
जुजु धौ
जुजु धौ
उत्पत्ति स्थाननेपाल
क्षेत्र वा राज्यभक्तपुर
मुख्य सामग्रीहरूदूध
सामान्यतया प्रयोग हुने सामग्रीहरूचिनी

नेवारी भाषाको जुजु धौ भन्नाले दहीको राजा भन्ने जनाइन्छ । दहीहरूको राजा अर्थात् उत्कृष्ट दही भएकाले नेपालका मल्लराजाहरूले खाने हुनाले यसलाई जुजु धौ भनिएको हो । अत्याधुनिक प्रविधिहरूको प्रतिस्पर्धा बढिरहेको बेलामा पनि भक्तपुरका बासिन्दाहरूले परम्परागत शैलीबाट बनाउने परम्परालाई जोगाएर राखेको छ । अन्य दही भन्दा स्वादिलो र स्वस्थकर भएकाले पनि यस दहीको महत्त्व नेपाल भरि नै प्रख्यात रहेको छ । भक्तपुर घुम्न गएको जो कोही नेपाली होस् या विदेशी पर्यटक जो कोही पनि जुजु धौ खान भुल्दैनन् ।

मानिसले पशुपालन गरेदेखि नै दही खान जानेका हुन् । तर दही मानिसले जानेर वा बुझेर बनाएर खाएका भने होइनन् । दैनिक खाएर बचेको दूध भोलिपल्ट खान खोज्दा जमेको देखी अचम्म मानेर खाँदा झन् मीठो र फरक स्वादको पाएपछि मानिसले दही बनाउन थालेको बताईन्छ ।[] इतिहासविदरूका अनुसार लिच्छविकालमै दही बनाउने व्यवसाय मर्यादित र सम्मानित भइसकेको थियो । तैपनि व्यवसायीबीच राम्रो दही बनाउने प्रतिस्पर्धा भने मल्लकालमा आएर सुरु भएको पाइन्छ । मल्लकालका राजा जयस्थिति मल्लले बजारमा पाइने दही राजदरबारमा पनि मगाएको पाइन्छ ।[]

जुजु धौ बनाउने तरीका

[सम्पादन गर्नुहोस्]

जुजु धौ परम्परागत शैलीबाट बनाउने गरिन्छ । सबै भन्दा पहिले भुस आवश्यकता अनुसार बिछ्याइन्छ । भुस माथि माटोबाट बनेको कटारो राखिन्छ । त्यसपछि उम्लेको दुध कटारोको आधा भाग सम्म राखिन्छ, केहीबेर पछि आधा दुध राखेर भरिन्छ र ढकनी लगाइन्छ । त्यसलाई माथिबाट बाक्लो सिरक या केही न्यानो हुने ओढ्नेले छोपेर राखिन्छ । करिब ४–५ घण्टा पछि जुजु धौ तयार हुन्छ ।[][]

सन्दर्भ सामग्रीहरू

[सम्पादन गर्नुहोस्]