जेम्स पीस
केनेथ जेम्स पीस (अंग्रेजी: Kenneth James Peace) को जन्म पेस्लेमा २८ सितम्बर, १९६३ भएको हो। उनी एकजना स्कटिस संगीतकार, पियानोवादक एवम् मञ्च कलाकार हुन्।
जीवनी[सम्पादन गर्नुहोस्]
जेम्स पीसको जन्म २८ सितम्बर, १९६३ मा स्कटल्यान्डको पेस्लेमा (अंग्रेजी: Paisley) भएको थियो। उनले आफ्नो बाल्यकालको अधिकांश समय स्कटल्यान्डको पश्चिममा अवस्थित समुद्री किनारको रिसोर्ट हेलेन्सबर्गमा (अंग्रेजी: Helensburgh) बिताएका हुन्।[१][२]
उनका परिवारमा धेरै कलाकारहरू थिए (जस्तै जोन म्याकघी, अंग्रेजी: John McGhie), र उनी २० औं शताब्दीको पूर्वाद्धमा लोकप्रिय रहेको नृत्य संगीतको रचनाकार फेलिक्स बर्न्ससँग (अंग्रेजी: Felix Burns) पनि सम्बन्धित छन्।[१][३] उनले आठ वर्षको उमेरबाट पियानोको तालिम ग्रहण गरे। उनले आफ्नो पहिलो सार्वजनिक प्रदर्शन चौध वर्षको कलिलो उमेरमा स्कट जोप्लिनको संगीतमा (अंग्रेची: Scott Joplin) सहभागी कलाकारका रूपमा प्रदर्शन गरेका हुन्। सोह्र वर्षको उमेरमा उनी रोयल स्कटिस संगीत नाटक अकादमी (अहिले Royal Conservatoire of Scotland भनिन्छ)[१][२][३][४] मा सबैभन्दा कान्छो पूर्णकालिक विद्यार्थीको रूपमा भर्ना भएका थिए। सन् १९८३ मा उनले ग्लासगो विश्वविद्यालयबाट पियानो शिक्षण बीए डिग्रीसहित स्नातक गरे।[४][५] अर्को वर्ष उनले RSAMD[६] अर्केस्ट्रासँग मेन्डेलसोनको (चर्मन भाषा: Mendelssohn) पियानो कन्सर्टो नम्बर १ जादूमय पियानो बजाएर संगीत प्रदर्शनमा डिप्लोमा प्राप्त गरे।[१] औपचारिक शिक्षा पूरा गरेपछि उनको पियानोवादकको रूपमा धेरै माग हुनथल्यो र उनी १९८८-१९९१-मा एडिनबर्गमा (अंग्रेची: Edinburgh) बसे।[१][२]
जेम्स पीस १९९१-२००९ मा ब्याड नेउहेम (जर्मन भाषा: Bad Nauheim), जर्मनी (जर्मन भाषा: Bundesrepublik Deutschland)[६][७][८] मा बस्नपुगे। १९९८ बाट उनले ट्याङ्गोको अध्ययन गरे, आफ्नै ट्याङ्गो-प्रेरित पियानो रचनाहरूको सीडी ट्याङ्गो एस्कोस ʺस्कटिस ट्याङ्गोʺ (Tango escocés)[८][९] उत्पादन गर्नथाले। २००२ मा उनी भिक्टोरिया संगीत कलेजको मानद सदस्य (अंग्रेची: ʺFellowʺ)[३][८] बने। उनी सोही वर्ष सितम्बर/अक्टोबरमा उत्तरी जर्मनी र नोभेम्बरमा सुदूर पूर्व एकल कन्सर्ट टूरमा गए,[१०] हङकङमा आफ्नो ʺट्याङ्गो XVIIʺ को पहिलो प्रदर्शन गरे।[८][९][१०][११][१२]
त्यसपछिका वर्षहरूमा उनको प्रदर्शन युरोपमा केन्द्रित भयो। उनले आफ्नै ट्याङ्गोहरू आम्सटर्डम, एथेन्स,[१३] बर्लिन,[१४] ब्रुसेल्स, हेलसिङ्की,[१५] लिस्बन,[१६] लन्डन, म्याड्रिड,[१७] ओस्लो,[१८] रेक्जाभिक[१९] अनि भियना[२०] जस्ता राजधानी शहरहरूमा प्रदर्शन गरे ।
२००८ मा उनको ट्याङ्गो सेवालाई कदर गर्दै उनलाई लन्दन संगीत कलेजमा मानद सदस्यता (अंग्रेची: ʺFellowʺ) प्रदान गरियो।[१] एडिनबर्गमा अल्पअवधि बिताएपछि उनी फरवरी २०१० मा जर्मनी फर्के अनि र विस्बाडेनमा (जर्मन भाषा: Wiesbaden) बस्न थाले ।[१][३] यसले नयाँ सिर्जनात्मक कार्यका लागि उनलाई उत्प्रेरित गऱ्यो र उनले आफ्नै केही रचनाहरूका लघु फिल्महरू निर्माण गरे। ʺजेम्स पीस इन विस्बाडेनʺ वृत्तचित्र उनका सिर्जनाहरू मध्ये प्रमुख हो।[२१][२२]
पुरस्कार तथा सम्मान[सम्पादन गर्नुहोस्]
● प्रथम पुरस्कार, ʺAgnes Millar Prize for Sight Readingʺ प्रतियोगिता, ग्लासगो, १९८३[४]
● प्रथम पुरस्कार, ʺDunbartonshire E.I.S. Prize for Piano Accompanimentʺ प्रतियोगिता, ग्लासगो, १९८४[४]
● सिबेलियस निबन्ध पुरस्कार, ग्लासगो, १९८५[४]
● मानद डिप्लोमा, ʺT.I.M.ʺ अन्तर्राष्ट्रिय गीतलेख प्रतियोगिता, रोम, २०००[१][२][५]
● मानद डिप्लोमा, ʺIBLAʺ फाउन्डेशन, न्यूयोर्क, २००२[१][२][५]
● स्मारक पदक (प्रथम श्रेणी), अन्तर्राष्ट्रिय पियानो डुओ संघ, टोकियो, २००२[१][२][५][२३]
● स्वर्ण पदक, "लुटेस" अन्तर्राष्ट्रिय अकादमी, पेरिस, २००८[१][२]
प्रमुख कृति[सम्पादन गर्नुहोस्]
झरना (अंग्रेजी: The Waterfall)[२१][२४]
• काव्य (अंग्रेजी: Idylls)
• बिहानीको प्रेम संगीत (प्फ्रान्सेली: Aubade)
• साैन ऑंसुहरू (अंग्रेजी: Silent Tears)
• बिर्सिएका पातहरू (अंग्रेजी: Forgotten Leaves)
• ओबो सोनाटा (अंग्रेजी: Sonata for oboe and piano)
• बालाट (फ्रान्सेली भाषा: Ballade)
• औपचारिक सार्च नं. १ (अंग्रेजी: Ceremonial March No.1)
• औपचारिक सार्च नं. २ (अंग्रेजी: Ceremonial March No.2)
• शरद सुन (अंग्रेजी: Autumn Gold)[२५]
• अनन्त गीत (अंग्रेजी: Eternal Song)
• ʺजर्जियाका लागिʺ (चर्चिस स्प्रेच: საქართველოსთვის)
(गीत : तमर चिक्भाइडेज्, जुराब चिक्भआइडेज अनि जेम्स पीस)
• पियानोका लागि २४ ट्याङ्गोस[१][९][२२]
बाह्य कडीहरू[सम्पादन गर्नुहोस्]
Souvenir de Buenos Aires (पियानो), youtube
सन्दर्भ[सम्पादन गर्नुहोस्]
- ↑ १.०० १.०१ १.०२ १.०३ १.०४ १.०५ १.०६ १.०७ १.०८ १.०९ १.१० १.११ Birgitta Lampert. ʺʹकॉंटेदारʹ आवाच बिनाʺ। Wiesbadener Tagblatt (चर्मन अखबार), १० फेब्रुअरी, २०११
- ↑ २.० २.१ २.२ २.३ २.४ २.५ २.६ Julia Anderton. ʺट्यङ्गाे जस्तै एउटा तीतो मिठो कथाʺ। Wiesbadener Kurier (चर्मन अखबार), २४ मार्च, २०१२
- ↑ ३.० ३.१ ३.२ ३.३ Sabine Klein. ʺमेरो संगीत म चस्तै छʺ – अेरै मनाेमʺ। Frankfurter Rundschau (चर्मन अखबार), १९९२, नं. २५४, पु: २
- ↑ ४.० ४.१ ४.२ ४.३ ४.४ G. Müller. ʺपियानाेको आत्माले ट्याङ्गो नाज्छʺ. Kulturspiegel Wetterau (चर्मन पन्रिका)। १७ मार्च, २००१, पु: ५
- ↑ ५.० ५.१ ५.२ ५.३ Deutsche Nationalbibliothek. ʺ James Peace ʺ
- ↑ ६.० ६.१ FRIZZ (चर्मन पन्रका)। चनवरी, २००१, पु: ५
- ↑ Manfred Merz. ʺएक मर्चुओसिक र संवेदनशील रंगीरम संसारʺ. Wetterauer Zeitung (चर्मन पन्रका), १२ डिसेम्बर, १९९२, page १९
- ↑ ८.० ८.१ ८.२ ८.३ The Tango Times (न्य याेर्क पनन्रिकामा)। संस्करण २००२/२००३ (३९). पु: १ - ५
- ↑ ९.० ९.१ ९.२ National Library of Scotland. ʺTango escocésʺ
- ↑ १०.० १०.१ La Cadena (डच पन्रिका)। सेप्टेम्बर, २००२, पु: २६
- ↑ TangoTang (हङकङ). समाचार पन्र, ८ अक्टोबर, २००२
- ↑ ʺ James Peace ʺ. South China Morning Post (हङकङ अखबारमा)। ९ अक्टोबर, २००२
- ↑ कन्सर्ट कार्यक्रम पुस्तिका {Για σένα, Αγγελική}। एथेन्स, १६ मे २०१६
- ↑ Tangodanza (चर्मन पन्रिका)। संस्करण १-२००२ (९)
- ↑ कन्सर्ट पोस्टर (फिनल्यणडको कन्सर्ट थ्रमण, २०१४)
- ↑ कन्सर्ट पोस्टर (पुर्तणाल, २०१६)
- ↑ कन्सर्ट पोस्टर «¡Feliz cincuenta cumpleaños, 2013!» (स्पेन, २०१३)
- ↑ Listen.no. Konsert, James Peace (flygel). Munch Museum, ओस्लो, १६ अक्टेबर, २००४
- ↑ Ríkarður Ö. Pálsson. “Skozir Slaghörputangoár”. Morgunblaðið (आइसल्यणडको अखबार). १४ ओस्लो, २००४
- ↑ कन्सर्ट कार्यक्रम पुस्तिका (भियना), २३ जनवरी, २००५
- ↑ २१.० २१.१ Deutsche Nationalbibliothek. ʺK. James Peace in Wiesbadenʺ
- ↑ २२.० २२.१ National Library of Scotland. ʺK. James Peace in Wiesbadenʺ
- ↑ International Piano Duo Association (टोकिया)। पुरस्कार विचेताहरूको सूची, २००२
- ↑ Staatstheater Wiesbaden. कन्सर्ट कार्यक्रम पुस्तिका, सेप्टेम्बर १२-१९, २०२१
- ↑ Schwäbische Post (जर्मन अखबार)। ʺभायाेलिनको आवाज आकैस्ट्रा माथि उड्छʺ. ४ जुन, १९९४