थुप्रिएको लाहाँचे

थुप्रिएको लाहाँचे; सामयिक शृङ्खला: Late Pleistocene–present पूख त्रि अ प्र म प्रा शै र स खरी pg N ↓
	Male
	Female
संरक्षण स्थिति
	; कम चासोका (आइयुसिएन ३.१)
	; सुरक्षित (प्रकृतिसेवा)
वैज्ञानिक वर्गीकरण
Unrecognized taxon (fix):	Dryocopus
प्रजाति:	Template:Taxonomy/DryocopusD. pileatus
वैज्ञानिक नाम
	Template:Taxonomy/DryocopusDryocopus pileatus; (Linnaeus, 1758)
	Approximate distribution map Year-round
पर्याय
	Picus pileatus Linnaeus, 1758; Hylatomus pileatus Linnaeus, 1758;

Speciesbox" ढाँचामा अझै विवरण छैन, तर ढाँचाको पृष्ठमा केही जानकारी हुन सक्छ।

थुप्रिएको लाहाँचे (/ˈpaɪliɪtəd, ˈpɪl-/ PY-lee-ae-tid, PiL-ee-′ Dryocopus pileatus) एक ठूलो, काग-आकारको लाहाँचे हो एक प्रमुख रातो जुरो, सेतो घाँटी पट्टी, र प्रायः कालो शरीरको साथ। यी लाहाँचेहरू उत्तरी अमेरिकाका मूल निवासी हुन्, जहाँ यो सबैभन्दा ठुलो पुष्टि गरिएको लाहाँचे प्रजाति हो र तिनीहरू राम्रो तहदार लाहाँचे र कालो लाहाँचे पछि संसारमा लाहाँचेको तेस्रो सबैभन्दा ठूलो प्रजाति हो। यो पूर्वी उत्तर अमेरिका, ग्रेट लेक, क्यानाडाको बोरियल वन र प्रशान्त तट केही भागहरूमा पर्णपाती वनहरूमा बसोबास गर्दछ।लाहाँचे मुख्यतया एक कीटभक्षी हो र रूखहरूमा बस्ने कीराहरू खान्छ। पिलेटिड्स रूखहरूमा ठुला, लगभग आयताकार नक्कासीहरू बनाउनका लागि प्रसिद्ध छन्, जसलाई तिनीहरूले या त रूखभित्र शिकार निकाल्न वा गुँड बनाउन प्रयोग गर्थे। तिनीहरू एक ठूलो दायरा र बढ्दो जनसंख्याको प्रजाति हो, जसले तिनीहरूलाई सन् २०१६ मा IUCN द्वारा "कम चिन्ताको प्रजाति" को रूपमा वर्गीकृत गरिएको छ।^[३]

वर्गीकरण

अङ्ग्रेजी प्रकृतिविद् मार्क केट्सबी आफ्नो पुस्तक द नेचुरल हिस्ट्री अफ क्यारोलिना, फ्लोरिडा र बहामा टापुहरूमा सन् १७२९ र १७३२ को बिचमा प्रकाशित भएको थियो। क्याट्सबीले अङ्ग्रेजी नाम "द लार्जर रेड-क्रेस्टेड वुड-पेकर" र ल्याटिन पिकस नाइजर म्याक्सिमस क्यापाइट रुब्रो प्रयोग गरे। जब सन् १७५८ मा स्विडेनी प्रकृतिविद् कार्ल लिनियस दशौं संस्करणको लागि आफ्नो सिस्टमा नेचुरा अद्यावधिक गरे, उनले थुप्रिएको लाहाँचे(पाइलेटेड वुडपेकर) समावेश गरे, द्विपदी नाम पिकस पिलेटस बनाए र क्याट्सबीको पुस्तक उद्धृत गरे। विशिष्ट एपिथेट पाइलेटस ल्याटिन शब्द हो जसको अर्थ "-क्याप्ड" हो। यस प्रकारको स्थान दक्षिण क्यारोलिना हो । थुप्रिएको लाहाँचे अब ६ प्रजातिहरू मध्ये एक हो जुन अन्तर्राष्ट्रिय पक्षी विज्ञान समिति र क्लेमेन्ट्स वर्गीकरण ड्रायोकोपस जीनसमा राख्छ। अमेरिकन अर्निथोलोजिकल सोसाइटीको उत्तर अमेरिकी वर्गीकरण समितिले मध्य र उत्तरी अमेरिकामा पाइने ६ मध्ये दुई मात्र थुप्रिएको र लाइनयुक्त लाहाँचेको लागि सहमत गर्दछ। यद्यपि, बर्डलाइफ इन्टरनेसनल ह्यान्डबुक अफ द बर्ड्स अफ द वर्ल्ड (एचबिडब्लु) ले थुप्रिएको र अन्य धेरैलाई हाइलाटोमस जीनसमा राख्छ। जर्मन प्रकृतिविद् फ्रेडरिक बोइ सन् १८२६ मा जीनस ड्राइओकोपसको परिचय गराइएको थियो।

दुई उपप्रजातिहरू पहिचान गरिएका छन्ः

उत्तरी थुप्रिएको लाहाँचे (Dryocopus pileatus abieticola) सन् १८९८ मा आउटराम ब्याङ्सले उत्तरी पाइलेटेड काठको काठलाई आफ्नै उपप्रजातिको रूपमा वर्गीकृत गर्न दुई प्रकारका थुप्रिएको लाहाँचे बीच पर्याप्त रूपात्मक भिन्नताहरू थिए भनेर अवलोकन गरेको थियो। तिनीहरू दक्षिणी क्यानाडामा पश्चिमी, उत्तर-मध्य र उत्तरपूर्वी संयुक्त राज्य अमेरिका हुँदै दक्षिणमा पाइन्छ।
दक्षिणी थुप्रिएको लाहाँचे (Dryocopus pileatus pileats) तिनीहरू दक्षिणपूर्वी संयुक्त राज्य अमेरिकामा पाइन्छ।

वर्णन

थुप्रिएको लाहाँचे मुख्यतया रातो जुरोको साथ कालो हुन्छ र घाँटीको छेउमा सेतो रेखा हुन्छ। वयस्क पुरुषहरूमा चुच्चोदेखि घाँटीसम्म रातो रेखा हुन्छ-यी कालो हुन्छन्। तिनीहरूसँग सेतो पंखहरू पनि छन् जुन उडानमा देखा पर्दछ। वयस्कहरू ४० देखि ४९ सेमी (१६ देखि १९ इन्च लामो, ६६ देखि ७५ सेमी (२६ देखि ३० इन्च) पङ्खाभरि फैलिएको र २२५ देखि ४०० ग्राम (७.९ देखि १४.१ ओज) तौल हुन्छ। महिला र पुरुषहरूको संयुक्त औसत वजन लगभग २७७ ग्रा (९.८ औंस) छ जसमा पुरुषको वजन लगभग ३०० ग्रा (११ औंस) र महिलाको वजन लगभग २५६ ग्रा (९.० औंस) छ।पखेटाको तार मापन २१.४ देखि २५.३ सेमी (८.४ देखि १०.० इन्च) पुच्छर मापन १४.० देखि १७.४ सेमी (५.५ देखि ६.९ इन्च) चुच्चो ४.१ देखि ६.० सेमी (१.६ देखि २.४ इन्च) र टार्ससको मापन ३.१ देखि ३.८ सेमी (१.२ देखि १.५ इन्च) छ।^[४]

दक्षिणी थुप्रिएको लाहाँचेमा आबनूस पंखहरू हुन्छन्, पाखाहरूद्वारा पंखहरूमा कम सेतो र तिनीहरूको उत्तरी समकक्षहरूको तुलनामा समग्र आकारमा सानो हुन्छ।^[५]

उत्तरी थुप्रिएको लाहाँचेहरू पंख, पुच्छर र चुच्चोको आकारमा ठूला हुन्छन्। तिनीहरूसँग खैरो र तिनीहरूको छेउमा सेतो पंखहरू भएको हल्का कालो पंखहरू पनि हुन्छन्।^[५]

किशोर थुप्रिएको लाहाँचेमा कम वक्र जुरोहरु हुन्छन्, वा "मोहक्स" जस्तो कि केहीले तिनीहरूलाई सन्दर्भ गर्छन्। यी चराहरूको उडान बलियो र प्रत्यक्ष छ, तर लाहाँचेको विशेषता जस्तै उड्ने गर्दछ। वयस्क पुरुषहरूमा चुच्चोदेखि घाँटीसम्म रातो रेखा हुन्छ, यी कालो हुन्छन्। पुरानो संसार पाइने दुई प्रजातिहरू, सेतो-पेटको लाहाँचे (डी. जाभेन्सिस) र कालो लाहाँचे(डी. मार्टियस) नजिकको सम्बन्धित छ र उत्तरी अमेरिकामा थुप्रिएकोले ओगटेको सम्बन्धित दायरामा समान पारिस्थितिक स्थान ओगटेको छ। दक्षिणपूर्वी संयुक्त राज्य अमेरिका र क्युबाको हात्तीको दाँतको चुच्चो भएको लाहाँचे र मेक्सिकोको सम्बन्धित शाही लाहाँचेका उत्तर अमेरिकी चराहरू मात्र समान पिसाब र आकारका छन्।

वितरण र आवास

थुप्रिएको लाहाँचेको प्रजनन वासस्थान क्यानडा, पूर्वी संयुक्त राज्य अमेरिका र प्रशान्त तटका केही भागहरूमा वन क्षेत्रहरू हुन्। यो चराले परिपक्व वन र भारी वन भएका पार्कहरू मन पराउँछ। तिनीहरू विशेष गरी ठूला, परिपक्व कडा काठका रूखहरू भएका आर्द्रता बासस्थानहरू मन पराउँछन्, प्रायः जंगलको ठूलो भूभागमा पाइन्छ। यद्यपि, तिनीहरू साना छरिएका रुखहरूमा पनि बस्छन् जबसम्म तिनीहरूसँग अग्ला रूखहरू छरिएका हुन्छन्। यी रुखहरूलाई ढिलो-उत्तराधिक वनहरू भनेर चिनिन्छन्। सन् १७०० र १८०० को दशकमा बासस्थानको क्षतिको कारणले गर्दा थुप्रिएको लाहाँचेहरूको संख्यामा उल्लेखनीय रूपमा कमी आएको थियो, तर त्यसपछि तिनीहरूले राम्रो सुधार गरेका छन्।[२] थुप्रिएको लाहाँचेहरू धेरै कारणहरूले गर्दा तिनीहरूको बासस्थानमा आवश्यक मानिन्छ, जस्तै तिनीहरूको रूखको नक्काशीका कारण अन्य प्रजातिहरूको लागि गुँड टोड्काहरू प्रदान गर्ने, केही कीराहरूको जनसंख्या नियन्त्रण गर्ने र मर्ने रूखहरूको टुक्राहरू भाँचेर ताकि तिनीहरू छिटो क्षय हुन सकून्।[३]

थुप्रिएको लाहाँचेले मुख्यतया कीराहरू, विशेष गरी बढ़ई कमिला र काठ-बोरिंग बिटल लार्भा खान्छन्। तिनीहरू फलफुल, बदाम र जामुनहरू खानका लागि पनि चिनिन्छन्, जसमा विष आइभी पाइनेहरू पनि समावेश छन्।

व्यवहार

फोरजिङ

थुप्रिएको लाहाँचेले प्रायः कीराहरू, विशेष गरी कमिला उपनिवेशहरू खोजी गर्दा रूखहरूमा ठूला र लगभग आयताकार प्वालहरू ठुँग्ने गर्दछ। तिनीहरूले आफ्नो लामो जिब्रो लिएर दरारमा पुग्दै कमिला पनि बोक्छन्। तिनीहरू ठुला रुखहरूको ठाडो सतहहरूमा आत्म-आश्वस्त हुन्छन् तर साना शाखा र बिरुवाहरूमा फलफुल र जामुनहरू खाँदा असहज लाग्न सक्छ। तिनीहरूले जमिनमा वा नजिकै, विशेष गरी खसेका, मरेका रूखहरू वरपर, जसले विभिन्न प्रकारका किराहरूको जीवन समावेश गर्न सक्छ। यो चराउने प्रविधि विशेष गरी जङ्गलमा लागेको आगोपछि सामान्य हुन्छ, जहाँ लामखुट्टे लाहाँचे ढाकेका काठमा झुण्डेर झर्ने कीराहरूको खोजी गर्ने गरेको देखिन्छ। तिनीहरूले मानव घरहरू, कारहरू र सुट-प्रकारको खाना खुवाउनेहरूको छेउमा पनि चर्न सक्छन्। यद्यपि तिनीहरू साना लाहाँचेमा लाग्नेहरू भन्दा कम सम्भावित खाने आगन्तुकहरू हुन्, कठोर जाडोको अवस्था अनुभव गर्ने क्षेत्रहरूमा थुप्रिएको लाहाँचेहरू नियमित रूपमा तिनीहरूतिर आकर्षित हुन सक्छन्।

प्रजनन व्यवहार

थुप्रिएको लाहाँचेले साथी प्राप्त गर्न वा पहिले नै अवस्थित व्यक्तिसँग कुराकानी गर्न रुख ठुँग्ने, चुच्चो हल्लाउने र "वोइक" आवाजहरू जस्ता धेरै प्रेम सम्बन्ध प्रदर्शनहरूमा संलग्न हुन्छन्। एकचोटि चराहरूले साथी फेला पारे, तिनीहरू सामान्यतया जीवनको लागि सँगै रहन्छन्। थुप्रिएको लाहाँचेले जमिनबाट करिब ४.६ मी (१५ फिट) टाढाको टोड्कामा गुँड बनाउन सक्छ, तर सामान्यतया, थुप्रिएको लाहाँचेहरू मृत रूखहरूको टोड्कामा आफ्नो ठुलो गुँड उत्खनन गर्छन्। लाहाँचेले मरेका रुखहरूमा यति ठुला प्वालहरू बनाउँछन् कि प्वालहरूले सानो रूखको आधा टुट्न सक्छ। गुँडका प्वालहरू प्रायः पुरुषद्वारा बनाइन्छ, तर महिला यस प्रक्रियामा पुरुषलाई सहयोग गर्नमा संलग्न हुन्छ। वसन्त ऋतुको प्रारम्भमा, लाहाँचेको जोडीले प्वाल बनाउन थाल्छ, र मौसमभरि यसमा काम जारी रहन्छ। काठका टुक्राहरू बाहेक टोड्कालाई रेखाङ्कित गरिएको छैन। गुँड स्थान छान्ने र प्वाल बनाउने प्रक्रियाको क्रममा, जोडीले ठुँगाईलाई सञ्चारको प्राथमिक रूपको रूपमा प्रयोग गर्दछ। कहिलेकाहीँ, थुप्रिएको लाहाँचेले गुँड बनाउन थाल्छ, त्यसपछि यसलाई त्याग्छ र अन्यत्र नयाँ गुँड निर्माण गर्दछ, तर यो ठाउँ भविष्यमा गुँड सिर्जना गर्न समाप्त गर्न पुनः भ्रमण गर्न सक्छ। यदि कुनै अन्डा गुँडबाट खसेको छ भने पाइलेटेड लाहाँचे अर्को स्थानमा जान सक्छ-चराहरूमा एक दुर्लभ बानी। एक पटक गुँड पूरा भएपछि र महिलाले वसन्तको अन्त्यमा ३ देखि ५ वटा अन्डा दिन्छन्, दुवै आमाबाबुले तिनीहरूलाई १२ देखि १६ दिनसम्म ओथार्ने गर्छन्। औसत गुँड आकार प्रति गुँड चार हुन्छ। जवानलाई बगालमा समावेश गर्न एक महिना लाग्न सक्छ । एक पटक बच्चाहरू उठिसकेपछि, चराहरूले प्वाल त्याग्छन् र अर्को वर्ष यसलाई गुँडको स्थानको रूपमा प्रयोग गर्दैनन्, विशेष गरी किनभने धेरै गुँडका स्थानहरू अर्को प्रजनन मौसमको लागि संरचनात्मक रूपमा अनुपयुक्त ठाउँमा निर्माण गरिन्छ। पुरानो गुँडको स्थानहरु थुप्रिएको लाहाँचेले बासस्थान प्वालको रूपमा प्रयोग गर्न सक्छन् वर्षभरि विस्तार गर्न सक्छन्। यद्यपि, यदि यो हुँदैन भने, यी प्वालहरू-सबै लाहाँचेले जस्तै बनाइएका-धेरै वन गीतचराहरु र अन्य जनावरहरूको विस्तृत विविधताका लागि भविष्यका वर्षहरूमा राम्रो घरहरू प्रदान गर्दछ। उल्लू र रूख-गुँड हाँसहरू आफ्नो गुँड राख्नका लागि थुप्रिएको लाहाँचेहरूले बनाएको प्वालहरूमा धेरै हदसम्म भर पर्न सक्छन्। र्याकुन जस्ता स्तनपायीहरूले पनि तिनीहरूलाई प्रयोग गर्न सक्छन्। अन्य लाहाँचे र साना चराहरू, जस्तै रेन्स, तिनीहरूमा पाइने कीराहरू खानका लागि थुप्रिएको लाहाँचेले बनाएको प्वालहरूमा आकर्षित हुन सक्छन्। पारिस्थितिकीय रूपमा, सम्पूर्ण लाहाँचेको परिवार धेरै अन्य चरा प्रजातिहरूको कल्याणका लागि महत्त्वपूर्ण छ।

क्षेत्रीय व्यवहार

एक थुप्रिएको लाहाँचेको जोडी वर्षभरि आफ्नो क्षेत्रमा सँगै रहन्छ र प्रवासी हुँदैन। तिनीहरूले सबै मौसमहरूमा क्षेत्रको रक्षा गर्छन्, तर जाडोमा तैरने वाला सहन गर्छन्। प्रतिद्वन्द्वी थुप्रिएको वा अन्य प्रजातिहरूबाट आफ्नो गुँडको रक्षा गर्दा, महिला बढी संलग्न हुन्छ। विशिष्टहरूसँग भिडन्त गर्दा, तिनीहरू पखेटा र जुरो धम्की प्रदर्शन, पछि लाग्ने, उच्च-तिखो आवाज, पखेटासँग प्रहार गर्ने र चुच्चोले ठुँग्नेमा संलग्न हुन्छन्। रुख ठुँग्ने क्षेत्रको घोषणा गर्न प्रयोग गरिन्छ र तिनीहरूले प्रायः खोक्रो रूखहरूमा सबैभन्दा अनुनाद ध्वनि सम्भव बनाउनका लागि यो गर्छन्। ढाँचा सामान्यतया एक एकदम ढिलो, गहिरो गुड्ने हो जुन लगभग तीन सेकेन्डसम्म रहन्छ।^[६]

पूर्वनिर्धारण

गुँडमा रहेका शिकारीहरूमा अमेरिकी र प्यासिफिक मार्टेन, वेसेल, गिलहरी, मुसाको सर्प र खैरो लोमडीहरू समावेश हुन सक्छन्। यी शिकारीहरू सामान्यतया लाहाँचेको गुँड छोडेर गुँडमा बस्ने बच्चामा आक्रमण गर्न वा चराहरू र/वा गुँडमा बस्ने बच्चालाई गुँडमा फाल्न खोज्छन्। लाहाँचेले सामान्यतया द्रुत टाउको गति र पखेटा फडफडाउने समावेश गर्ने धम्की प्रदर्शनहरू प्रयोग गर्दछ र यदि तिनीहरू असफल भए, तिनीहरूले आक्रमणकारीलाई यसको चुच्चोले प्रहार गर्ने प्रयास गर्छन्। लाहाँचेले एउटै शिकारीबाट दोहोरिने आक्रमणहरूबाट बच्न यस प्रकारको मुठभेड पछि गुँड स्थानान्तरण गर्न छनौट गर्न सक्छ।^[७]

स्वतन्त्र उडान गर्ने वयस्कहरूमा कम शिकारीहरू हुन्छन्, तर कूपरको बाज, उत्तरी गोशोक, रातो काँध भएका बाज, रातो पुच्छर भएका बाज, ठुला सिङ्गा भएका उल्लू, बाल्ड ईगल, सुनौलो चील र वर्जित उल्लूहरूद्वारा केही सङ्ख्यामा लिन सकिन्छ। यी शिकारी चराहरूले लाहाँचालाई मध्य उडानमा आकस्मिक आक्रमण गरेर आश्चर्यचकित पार्ने र लाहाँचेका शक्तिशाली चुच्चोले प्रहार गर्ने खतरालाई कम गर्ने प्रयास गर्छन्। शिकार हेर्ने चराहरूको प्रतिक्रियामा, लाहाँचेले रूखको तना चढ्छ र "कुक" आवाजहरू खतराको आवाजको रूपमा र आक्रमणकारीलाई सम्भावित विचलित पार्ने रूपमा प्रयोग गर्दछ। थप रूपमा, लाहाँचेले अप्रत्याशित ढाँचामा उड्न सक्छ वा तिनीहरूले यी चराहरूलाई रोक्नको लागि आफ्नो चुच्चोको प्रयोग गर्न सक्छन्।^[८]

अवस्था

थुप्रिएको लाहाँचेले एक व्यापक दायरा ओगटेको छ र यो धेरै अनुकूलनीय छ। धेरै रुखहरू वा उद्यानहरु भएका उपनगरीय क्षेत्रहरू जस्ता धेरै जङ्गली बासस्थानका प्रकारहरूमा बाँच्न सक्ने यसको क्षमताले यस प्रजातिलाई उत्तरी अमेरिकाको मानव बस्तीबाट बाँच्न अनुमति दिएको छ र यी लाहाँचेहरूलाई बाँच्नका लागि ठुलो जङ्गलको आवश्यकता पर्छ भन्ने मूल विश्वासलाई खण्डन गर्दछ। थप रूपमा, आक्रामक हनीसकल र बकथर्न हटाएर जङ्गल पुनर्स्थापना गर्ने प्रयासहरूले उनीहरूलाई फाइदा पुऱ्याएको देखिन्छ, किनकि कुची र झाडीहरू हटाउनाले जमिन र तल्लो स्तरहरूमा उनीहरूको चरन सजिलो हुन्छ। समग्रमा, उत्तरी अमेरिकामा बसोबास गर्ने अनुमान गरिएको २६ लाखका साथ, थुप्रिएको लाहाँचेको आकारको ठुलो जनसङ्ख्या छ, तर यो सङ्ख्या बढ्दै गइरहेको छ। सन् १९६६:देखि २०१५ सम्म उत्तरपूर्वी अमेरिका, मरिटाइम, ओहायो नदी उपत्यका र ग्रेट लेक वरपर थुप्रिएको लाहाँचेमा प्रति वर्ष औसतमा १.५

सांस्कृतिक सन्दर्भहरू

कार्टुनिस्ट वाल्टर लान्ट्ज एकोर्न लाहाँचेमा आवाज ढाँचा गर्दा उनको सिर्जना वुडी वुडपेकर उपस्थिति थुप्रिएको लाहाँचेमा आधारित भएको विश्वास गरिन्छ।^[९]

ग्यालरी

पनि हेर्नुहोस्

आइभोरी-बिल वुडपेकर
कालो काठको काठ
ग्रेट स्लेट वुडपेकर
शाही काठको काठ

सन्दर्भहरू

↑ BirdLife International (२०१६), "Hylatomus pileatus", आइयुसिएनको रातो सूची अनुसार सङ्कटापन्न प्रजातिहरू 2016: e.T२२६८१३६३A९२९०३२३२, डिओआई:10.2305/IUCN.UK.2016-3.RLTS.T22681363A92903232.en, अन्तिम पहुँच १८ जनवरी २०२३।
↑ "Dryocopus pileatus", NatureServe Explorer, अन्तिम पहुँच १७ अप्रिल २०२४।
↑ BirdLife International (BirdLife International) (२०१६-१०-०१), "IUCN Red List of Threatened Species: Hylatomus pileatus", IUCN Red List of Threatened Species, मूलबाट २०२५-०१-२३-मा सङ्ग्रहित।
↑ CRC Handbook of Avian Body Masses।
↑ ^५.० ^५.१ Bangs, Outram (१८९८), "Some New Races of Birds from Eastern North America", Auk 15: 176–177 – Searchable Ornithological Research Archiveद्वारा।
↑ "Pileated Woodpecker", Big Woods Conservation Partnership, Cornell University, २०१८, अन्तिम पहुँच ७ फेब्रुअरी २०२२।
↑ Carter, William A. (१९७४), "Pileated woodpeckers desert nest after an encounter with a black rat snake", Bulletin of the Oklahoma Ornithological Society 7: 7–8 – Oklahoma State University Libraryद्वारा।
↑ उद्दरण त्रुटी: अवैध <ref>चिनो; :7 नामको सन्दर्भका लागि कुनै पाठ प्रदान गरिएको छैन
↑ "Pileated Woodpecker", American Bird Conservancy, २९ मे २०२०।

पाइलेटेड वुडपेकर प्रजाति खाता-कर्नेल ल्याब अफ अर्निथोलोजी
Dryocopus pileatus-मिशिगन प्रजाति खाता विश्वविद्यालय डायना यंग द्वारा

बाह्य लिङ्कहरू

Pileated woodpecker stamps at bird-stamps.org[usurped]
फ्लोरिडा प्राकृतिक इतिहास सङ्ग्रहालयमा पाइलेटेड काठको काठको आवाज
Pileated woodpecker photo galleryVIREO (ड्रेक्सेल विश्वविद्यालय)

[1] BirdLife International (२०१६), "Hylatomus pileatus", आइयुसिएनको रातो सूची अनुसार सङ्कटापन्न प्रजातिहरू 2016: e.T२२६८१३६३A९२९०३२३२, डिओआई:10.2305/IUCN.UK.2016-3.RLTS.T22681363A92903232.en, अन्तिम पहुँच १८ जनवरी २०२३।

[NatureServe-2] "Dryocopus pileatus", NatureServe Explorer, अन्तिम पहुँच १७ अप्रिल २०२४।

[3] BirdLife International (BirdLife International) (२०१६-१०-०१), "IUCN Red List of Threatened Species: Hylatomus pileatus", IUCN Red List of Threatened Species, मूलबाट २०२५-०१-२३-मा सङ्ग्रहित।

[4] CRC Handbook of Avian Body Masses।

[:03-5] ५.० ^५.१ Bangs, Outram (१८९८), "Some New Races of Birds from Eastern North America", Auk 15: 176–177 – Searchable Ornithological Research Archiveद्वारा।

[6] "Pileated Woodpecker", Big Woods Conservation Partnership, Cornell University, २०१८, अन्तिम पहुँच ७ फेब्रुअरी २०२२।

[7] Carter, William A. (१९७४), "Pileated woodpeckers desert nest after an encounter with a black rat snake", Bulletin of the Oklahoma Ornithological Society 7: 7–8 – Oklahoma State University Libraryद्वारा।

[:7-8] उद्दरण त्रुटी: अवैध <ref>चिनो; :7 नामको सन्दर्भका लागि कुनै पाठ प्रदान गरिएको छैन

[9] "Pileated Woodpecker", American Bird Conservancy, २९ मे २०२०।

[१]

[२]

[३]

[४]

[५]

[६]

[७]

[८]

[९]