नेपालको मूर्तिकला
नेपालको मूर्तिकला साना धार्मिक आकृतिहरू र कांस्य वा तामा मिश्रधातुमा आकृति वस्तुहरूका लागि परिचित छ। नेपालका नेवार समुदायले काँसाका साना मूर्तिहरू, प्रायः धार्मिक र विशेष गरी बौद्ध, जसको धेरै शताब्दीहरूमा भारत र तिब्बतमा निर्यात गरिएको थियो, काँसका मूर्तिहरू बनाउन लामो समयसम्म चलेको विशेषज्ञता थियो।
शैलीगत इतिहास
[सम्पादन गर्नुहोस्]जलवायु र इतिहासका कारण अस्तित्वमा रहेका अधिकांश साना आकृतिहरू भएपनि, नेपालामा काठ र काँसका ठूला मूर्तिहरू पनि ठूलो मात्रामा देख्न सकिन्छ, जुन भारतमा प्रायः लुप्त अवस्थामा छ र मन्दिरहरूबाट धातु मूर्तिकलाको महत्त्वपूर्ण मात्रा मात्र बाँकी छ। अधिकांश काष्ठकला विस्तृत नेवार झ्यालहरू सहित वास्तुकला हो, ।
नेपाली मूर्तिकलामा भारतीय कला मूर्तिकला र कलात्मक शैलीहरूको प्रभाव परेको छ, विशेष गरी गुप्त र पाल साम्राज्यहरू।[१] बाँकी रहेका अधिकांश मूर्तिकलाहरूले हिन्दू र बौद्ध धर्म दुवैबाट आएका धार्मिक व्यक्तित्व र विषयहरू चित्रण गर्दछ, किनकि यी दुई धर्महरू नेपाली क्षेत्रमा दुई हजार वर्षभन्दा बढी समयदेखि शान्तिपूर्वक सहअस्तित्वमा छन्।[२]
अरानिको, एक वास्तुकार र चित्रकारको रूपमा चिनिन्छन्, तर काँसको मूर्तिकार पनि हुन्, सबैभन्दा प्रसिद्ध नेवार कलाकार हुन्। सन् १२७८ मा धातु शिल्पकर्मीहरू, तिब्बतमा पठाइयो, उनले ६० (वा ८०) नेवार शिल्पकारहरूको समूहको नेतृत्व गरे, र पछि चीनको कुबलाई खानको दरबार, जहाँ उनी रहे।[३]
लिच्छवीकाल, लिच्छवी राजाहरूको नाममा राखिएको थियो, सन् ४००-७५० सम्म चलेको थियो।[४] लिच्छवी राजा मानदेवद्वारा निर्माण गरिएको बामन त्रिबिक्रमको मूर्तिकलालाई नेपालको सबैभन्दा पुरानो मूर्तिकलाको रूपमा लिइन्छ। लिच्छवी कालमा निर्माण गरिएका मूर्तिहरूमा पलान्चोक भगवती, बुढानिलकण्ठ, आदि पर्छ। चाङ्गु नारायण मन्दिर र यसको वरपरका मूर्तिहरू, पालान्चौक भगवतीको मूर्ति, बुधनिलकन्थको मूर्ति लिच्छवीकालमा बनेका मूर्तिहरूका केही उदाहरणहरू हुन्।[५]
मल्ल काल
[सम्पादन गर्नुहोस्]मल्ल कालका शासकहरूले बौद्ध र हिन्दू दुवै विश्वास र परम्पराहरूलाई संरक्षण गरे, जसले कला र मूर्तिकलामा दुवै प्रकारका धार्मिक प्रतिमाशास्त्र फस्टाउन थाल्यो।[६]
काठमाडौँ उपत्यकाका मुल निवासी नेवार समुदायहरूले यस क्षेत्रमा व्यापक रूपमा यात्रा गरे र हिमालय हुँदै फैलिएको यस क्षेत्रभरि र यहाँको कलात्मक शैलीको सन्दर्भमा प्रमुख प्रभाव परेको छ।[७]
यस अवधिमा गणेश, शिव, विष्णु, सूर्य, लक्ष्मी, सरस्वती, गौतम बुद्ध आदिका देवताहरूको कृतिहरू सिर्जना गरिएको थियो। राजा र देवताका अन्य व्यक्तित्वहरू पनि आकृतिहरू सामान्य थिए। प्रविधिमा मोल्डिङ विकास, कपडाका गहनाहरू मूर्तिकला, र तान्त्रिक विचार र अभ्यासमा आधारित विषयवस्तुहरू समावेश थिए।
उदाहरणहरू
[सम्पादन गर्नुहोस्]-
भक्तपुरको राजा भूपतिन्द्र मल्लको कांस्य मूर्ति १८ औं शताब्दीमा, वर्तमान नेपाल राष्ट्रिय सङ्ग्रहालयमा
-
मातृका नेपाल,गिल्ट-ब्रोन्ज १४औँ शताब्दी। कमल सिंहासन, ।
-
काँसको मुसा गणेश वाहनका लागि) पाटन सङ्ग्रहालय
-
गार्डियन लायन, मणि केसर चोक, पाटन
-
बाँदर,हिरण्यबर्ण महाविहार,,,,पाटन
-
कुमारी घरको प्रवेशद्वारमा काठको टिम्पेनम-बसन्तपुर, काठमाडौँ
-
छतमा काठको नक्कासी गरिएको सजावटचन्द्रेश्वरी मन्दिर
-
देवी गङ्गा,पाटन, दरबार स्क्वायर
-
बुद्ध, १७औँ शताब्दी
-
हेभाजरा मूर्ति, १९ औं शताब्दी,गिल्ट ब्रोन्ज
सन्दर्भ सामग्रीहरू
[सम्पादन गर्नुहोस्]- ↑ Selig Brown, Katherine, "Nepalese Sculpture", Heilbrunn Timeline of Art History, The Metropolitan Museum, अन्तिम पहुँच १९ नोभेम्बर २०१७।
- ↑ Selig Brown, Katherine, "Nepalese Sculpture", Heilbrunn Timeline of Art History, The Metropolitan Museum, अन्तिम पहुँच १९ नोभेम्बर २०१७।
- ↑ Harle, 474
- ↑ "“Himalayan Region, 500–1000 A.D.” In Heilbrunn Timeline of Art History", The Metropolitan Museum of Art, The Metropolitan Museum of Art, अन्तिम पहुँच १९ नोभेम्बर २०१७।
- ↑ Nepalese sculptures history on blogspot[स्थायी मृत कडी] about Nepal
- ↑ "Nepal: Early Malla Period Sculpture", Himalayan Art Resources, Himalayan Art Resources Inc., अन्तिम पहुँच १९ नोभेम्बर २०१७।
- ↑ "Nepal: Early Malla Period Sculpture", Himalayan Art Resources, Himalayan Art Resources Inc., अन्तिम पहुँच १९ नोभेम्बर २०१७।