माधव भँडारी

विकिपिडिया, एक स्वतन्त्र विश्वकोशबाट

माधव भँडारी नेपाली भाषाका साहित्यकार हुन्।

मेची अञ्चलको इलाम, सुम्बेकमा जन्मिएका माधव भँडारी वाराणसेय संस्कृत विश्वविद्यालयबाट साहित्याचार्यको उपाधि प्राप्त गरी त्रिवि अन्तर्गत मेची बहुमुखी क्यामपस, झापा; महेन्द्ररत्न बहुमुखी क्याम्पस, इलाम र केन्द्रीय क्याम्पस कीर्तिपुरमा धेरै वर्ष प्राध्यापन गरी निवृत्त भएका हुन् । नेपाल राजकीय प्रज्ञाप्रतिष्ठानबाट अलङ्कार सिद्धान्त र नेपाली कविता विषयमा विद्वद्वृत्ति प्राप्त गर्ने भण्डारीका निम्नलिखित कृतिहरू प्रकाशित देखिन्छन्-

१.हाम्रो साहित्य र साहित्यकारहरू (सहलेखन २०१२),
२.छन्द र अलङ्कार (सहलेखन २०१२),
३.गाउँघर (कथासङ्ग्रह २०२०),
४.पूर्णिमा (उपन्यास २०२८),
५.घरजम (नाटक २०२९),
६.आमाको आकाङ्क्षा (नाटक.....) र
७.माधव भँडारीका कथा (२०४१) ।

संस्कृत, नेपाली, हिन्दी, अङ्ग्रेजी भाषामा दखल भएका भण्डारीको साहित्यसेवा उल्लेखनीय छ ।[१]



सन्दर्भ सामग्रीहरू[सम्पादन गर्नुहोस्]

  1. भट्टराई, घटराज (प्र.सं.२०५६), नेपाली लेखक कोश, काठमाडौँ : लक्ष्मीप्रसाद देवकोटा प्रतिष्ठान

बाह्य कडीहरू[सम्पादन गर्नुहोस्]