"डोगरी भाषा" का संशोधनहरू बिचको अन्तर

विकिपिडिया, एक स्वतन्त्र विश्वकोशबाट
Content deleted Content added
सा रोबोट ले हटाउँदै: tr:Dogri (deleted)
सा r2.7.1) (रोबोट ले थप्दै: fa:زبان دوگری
पङ्क्ति १५९: पङ्क्ति १५९:
[[eo:Dogra lingvo]]
[[eo:Dogra lingvo]]
[[es:Idioma dogri]]
[[es:Idioma dogri]]
[[fa:زبان دوگری]]
[[fr:Dogri]]
[[fr:Dogri]]
[[gu:ડોગરી ભાષા]]
[[gu:ડોગરી ભાષા]]

१७:२१, २५ अक्टोबर २०१२ जस्तै गरी पुनरावलोकन

डोगरी भारतका जम्मू र कश्मीर प्रान्तमा बोलिने एउटा भाषा हो। वर्ष 2004मा यसलाई भारतीय संविधानको आठौं अनुसूचिमा सामेल गरिएको हो।पश्चिमी पहाड़ी बोलीहरुका परिवारमा, मध्यवर्ती पहाड़ी पट्टीको जनभाषाहरुमा, डोगरी, चंबयाली, मडवाली, मंडयाली, बिलासपुरी, बागडी आदि उल्लेखनीय छन्।

डेगरी यस विशाल परिवारमा धेरै कारणहरुदेखि विशिष्ट जनभाषा हो। यसको पहिलो विशेषता यो छ कि अर्को बोलीहरुको अपेक्षा यसका बोलनेवालहरुको संख्या विशेष रुपले अधिक हो। अर्को यो कि यस परिवारमा केवल डोगरी नैं साहित्यिक रुपले गतिशील र सम्पन्न हो। डोगरीको तेस्रो विशिष्टता यो पनि छ कि एउटा समय यो भाषा रियासत कश्मीर तथा चंबा राज्यमा राजकीय प्रशासनका भित्री व्यवहारको माध्यम रहिसकेको छ। यसै भाषा क सम्बन्धदेखि यसका बोलने डोगरे कहलाउँछन् तथा डोगरीका भाषाई क्षेत्रलाई सामान्यतया "डुग्गर" भनिन्छ।

डोगरीको केन्द्र

रियासत जम्मू कश्मीरको शरत्कालीन राजधानी जम्मू नामको ऐतिहासिक नगर, डोगरीको साहित्यिक साधनाको प्रमुख केन्द्र छ, जहाँ डोगरीका साहित्यिकहरुको प्रतिनिधि संगठन "डोगरी संस्था"का नाम से, यस भाषाका साहित्यिक योगक्षेमका लागि गत लगभग ६० वर्षोदेखि प्रयत्नशील हो।

डोगरी पंजाबीको उपबोली छ - यो भ्रान्त धारणा डा0 ग्रियर्सनका भाषाई सर्वेक्षणका प्रशंसनीय कार्यमा डोगरीका पंजाबीको उपबोलीका रूपमा उल्लेखदेखि फैली। यसमा तिनको दोष छैन। त्यस समय तिनको यी सर्वेक्षणमा प्रत्येक भाषा, बोलीको स्वतंत्र गंभीर अध्ययन सम्भव छैन थियो।

जन बीम्जले भारतीय भाषा विज्ञानको रूपरेखा सम्बन्धी आफ्नो पुस्तक (प्रकाशित 1866ई0)मा स्पष्ट रुपले उल्लेख गरेकोछ कि डोगरी न कश्मीरीको अंगभूत बोली छ, न पंजाबी गरे उनले यसलाई भारतीय-जर्मन परिवारको आर्य शाखाको प्रमुख 11 भाषाहरुमा गिछैन।

डा0 सिद्धेश्वर वर्माले पनि डोगरीको गणना भारतको प्रमुख सात सीमान्त भाषाहरुमा को हो।

डोगरीको लिपि

डोगरीको आफ्नो एउटा लिपि छ जसलाई टाएरी वा टक्करी लिपि भन्दछन्। यो लिपि पर्याप्त पुरानो हो। गुरमुखी लिपिको प्रादुर्भाव यसैदेखि मानिन्छ। कुल्लू तथा चंबाका केही प्राचीन ताम्रपट्टहरुदेखि ज्ञात हुन्छ कि यस लिपिको प्रारम्भिक रूपमा विकास 10 औं- 111औं शताब्दीमा भएको थियो। त्यस्तो टाएरी वर्गका अन्तर्गत आउने धेरै लिपिहरु यस विस्तृत प्रदेशमा प्रचलित छन् जस्तै, लण्डे, किश्तवाड़ी, चंबयाली, मंडयाली, सिरमौरी र कुल्लूई आदि। डा0 ग्रियर्सन शारदालाई र टाएरीलाई सहोदरा मान्दछन्। श्री व्हूलरको मत छ कि टाएरी शारदाको आत्मजा हो।

टाएरी लिपि आज पनि डुग्गरका देहाती समाजमा बहीखातहरुमा प्रयुक्त हुन्छ। यसको एउटा विकसित रूप पनि छ जसमा धेरै ग्रंथहरुको प्रकाशन भएको हो। कश्मीर नरेश महाराज रणवीर सिंह ने, आजभन्दा लगभग एउटा सौ वर्ष पूर्व, आफ्नो राज्यकालमा, डोगरी लिपिमा, नागरीका अनुरूप, सुधार गर्ने प्रयत्न गरेको थियो। मात्रा, चिह्नहरुका प्रयोगलाई अपनाइएको तथा पहिलो पल्ट नयाँ टाएरी लिपिमा डोगरी भाषाका गंथहरुका मुद्रणको समुचित व्यवस्थाका लागि जम्मूमा शासनको तर्फदेखि रणवीर प्रेसको स्थापना गरिएको हो।

पुरान डोगरी वर्णमालाको यो संशोधित रूप जनव्यवहारमा लोकप्रिय हुन सकेन।

डोगरीका लागि नागरी लिपि

डोगरीको नव साहित्यिक चेतनाका साथै साथ टाएरीको स्थान नागरीले लियो।

डोगरीको केही स्वर विषयक विशेषताहरु:

1 डोगरीमा शब्दहरुका आदिमा य तथा ध्वनिहरु आउँदैनन्, यिनको स्थानमा ज तथा अनि ध्वनिहरु उच्चरित हुन्छ।

(पंजाबी) वेहड़ा (आगण) - वेडा (डोगरी)

यजमान (हिंदी) - जजमान (डोगरी)

यश (हिंदी) - जस (डोगरी)

2 डोगरीमा शब्दहरुका आदिमा को उच्चारण हिंदी पंजाबीदेखि सर्वथा भिन्न हुन्छ।

3. डोगरीमा वर्गहरुका चतुर्थ वर्णोका उच्चारणमा तद्वर्गीय प्रथम अक्षरका साथ हल्की चढ़ती सुर जोड़ी जान्छ।

4. ह जब शदहरुका मध्यमा आउँछ। यसका डोगरी उच्चरणमा चढ़्दै सुरका स्थानमा झर्दै सुरको प्रयोग हुन्छ, जस्तै:

हिंदी डोगरी

पहाड़ प्हाड़ - पा/ड़

मोहर म्होर - मो/र

5. डोगरीका केही शब्दहरुका आदिमा तथा को जस्तै अनुनासिकहरुको विशुद्ध उच्चारण मिल्दछ, जस्तै-

हिंदी - डोगरी

अङ्गार - ङार

अङ्गूर - ङूर

अञाणा (पंजाबी) - ञ्याणा

ग्यारह - आरां

6. संस्कृतको जो हिंदीमा लुप्त हुन जान्छ, डोगरीमा प्राय: सुरक्षित हो।

संस्कृत - हिंदी - डोगरी

ग्राम - गाँव - ग्राँ

क्षेत्र - खेत - खेतर

पत्र - पात - पत्तर

स्त्री - तिय, तीमी (पं0) - त्रीम्त

मित्र - मीत - मित्तर

यसै प्रवृतिका कारण धेरै रूपहरुमा को अतिरिक्त आगम पनि भएकोछ, जस्तै-

संस्कृत - हिंदी - डोगरी

तीक्ष्ण - तीखा - त्रिक्खना

- दौड़ - द्रौड़

पसीना - परसीना, परसा

कोप - कोप - गरोपी

धिक् - चिक्कार - घ्रिग

7. डोगरी संश्लेषणात्मक भाषा हो। यसैका प्रभावदेखि यसमा संक्षेपीकरणको असाधारण प्रवृति पाइन्छ। संश्लेषणात्मकता जस्तै -

संस्कृत - हिंदी - डोगरी

अहम् - मैने - मा

माम् - मुझको - मा

माम् - मुझको - मिगी (ऊ मी)

अस्माभि: - हमने - असहरु

(हाम्रो द्वारा)

मह्मम् - मलाई मेरे - तै (गितै) (मेरे लेई पं0)

मत् - मसित मेरे - शा (मेरे कोलो-पं0)

मयि - मुझमा - मेरे च (मेरे निच-पं0)

संक्षेपीकरण- जस्तै

हिंदी - पंजाबी - डोगरी

मसित छैन आयो जाता -मेरे थिए नयाँ आयो जांदा - मेरेशा नि नोंदा(औन हुन्दा)

खाया जाता - खान हुंदा - खनोंदा

8. डोगरीमा गर्मवाच्य (तथा भाववाच्य)का क्रियारुपहरुको प्रवृति पाइन्छ:

खनोंदा - खाया जाता नोग तां - औन होग (पं0) ता

पनोंदा- पिया जाता पजोग - पुज्जन होग त्यो पुग सका त सनोंदा - सोया जाता

9. डोगरीमा वर्णविशर्ययको प्रवृति पनि असाधारण रुपदेखि पाइन्छ:

उधार - दुआर

उजाड़ - जुआड़

ताम्र - तरामां

कीचड़ - चिक्कड़ आदि

10. डोगरीमा शब्दहरुका प्रारम्भका लघु स्वरको प्राय: लोप हुन जान्छ-

अनाज - नाज

अखबार - खबर

इजाजत - जाजत

एतराज - तराज

डोगरी साहित्य

विस्तृत लेख डोगरी साहित्यका अन्तर्गत हेर्नुहोस्।

यो पनि हेर्नुहोस्