नमाज
नमाज (Arabic: صلاة ṣalāh, genitive: ṣalāt; pl. صلوات ṣalawāt) इस्लाम धर्माबलम्बीहरूको औपचारिक प्रार्थना हो। नमाज फारसी भाषाको शब्द हो भने यसको उर्दूभाषामा पर्याय अरबीभाषाको शब्द सलात हुन्छ।
विधि
[सम्पादन गर्नुहोस्]नमाज पढ्नुभन्दा पहिले प्रत्येक मुसलमानहरू वुजू(अर्धस्नान)गर्दछन। अर्धस्नानमा उनिहरू कुहिनोसम्म हात धुन्छन्, मुख तथा नाक सफा गर्दछन्, पूरा अनुहार धुन्छन्। यदि नमाज कुनै मस्जिदमा हुदैछ भने "अजाँ" पनि गरिन्छ। उर्दूभाषामा अजाँको अर्थ पुकार हुन्छ। नमाज तथा अजाँको बीचमा लगभग १५ मिनेटको अन्तर हुन्छ। नमाज सुरु हुनुभन्दा पहिले आस-पासका मुसलमानहरूलाई नमाजको सूचना प्राप्त होस र उनीहरू सांसारिक कार्यहरूलाई छोडेर केही समयको लागि मस्जिदमा खुदा प्रभु)को ध्यान गर्नको आउन भन्ने उद्देश्यले अजाँ गरिने गरिन्छ। नमाज एक्लै अथवा सामुहिक रूपमा पढिन्छ। यदि नमाज समुहमा पढिदै छ भने एकजना अगुवा सबैभन्दा अगाडि उभिन्छ जसलाई इमाम भनिन्छ र बांकि मानिसहरू पंक्ति बाँधेर पछाडि उभिन्छन। इमामले नमाज पढ्छ र अन्य मानिसहरूले उनको अनुशरण गर्दछन। नमाज पढनको लागि मुसलमान मक्का तिर मुख गरेर खडा हुन्छ, नमाजको इच्छा गर्दछ र फेरि "अल्लाह अकबर" भन्एर तकबीर भन्इन्छ। यसको अनंतर दुवै हातहरू लाई कानहरू सम्म उठाएर छातीमा नाइटोको नजीकै बाँध लिइन्छ। त्यो ठूलो सम्मान देखि खडा हुन्छ। त्यो समझता छ कि त्यो खुदाको अगाडि खडा छ र खुदा उसलाई देख रहेको छ। केही दुआ पढइन्छ र कुरान शरीफ भन्दा केही लेख पढइन्छ, जसमा फातिह: (कुरान शरीफको पहिलो बाब)को पढन आवश्यक छ। यो लेख कहिल्यै उच्च तथा कहिल्यै मद्धिम स्वर देखि पढे जान्छन्। यसको अनंतर त्यो झुकइन्छ, फेरि खडा हुन्छ, फेरि खडा हुन्छ, फेरि सजदामा गिर जान्छ। केही क्षणोंको अनंतर त्यो घुटनोंको बल बस्इन्छ र फेरि सिजदामा गिर जान्छ। फेरि केही अबेर पछि खडा हुन्छ। यिनी सबै कार्योंको बीच-बीच त्यो सानो-सानो दुआएँ पनि पढता जान्छ, जसमा अल्लाहको प्रशंसा हुन्छ। यस प्रकार नमाजको एक रकअत समाप्त हुन्छ। फेरि दोस्रो रकअत त्यहि प्रकार पढइन्छ र सिजदाको उपरांत घुटनोंको बल बस्छ। फेरि पहिले दाहिने तिर मुख फेरता छ र तब बाईं ओर। यसको अनंतर त्यो अल्लाह देखि हात उठाएर दुआ माँगता छ र यस प्रकार नमाजको दुई रकअत पूरी गर्दछ अधिकतर नमाजें दुई रकअत गरेर पढी जान्छं अझ कहिल्यै-कभी चार रकअतोंको पनि नमाज पढी जान्छ। पढनको चाल कम अधिक यही छ।
