अब्जाद
एक अब्जाद एक लेखन प्रणाली हो जसमा केवल व्यञ्जनहरू प्रतिनिधित्व गरिन्छ, स्वर ध्वनिहरू पाठक द्वारा अनुमानित गर्न छोडिन्छ। यो अन्य वर्णमालाहरूसँग विपरित छ, जसले व्यञ्जन र स्वर दुवैका लागि ग्राफिमहरू प्रदान गर्दछ। अशुद्ध अब्जादहरूले स्वरहरूलाई या त वैकल्पिक डायक्रिटिक्स, सीमित सङ्ख्यामा भिन्न स्वर ग्लिफहरू वा दुवैलाई प्रतिनिधित्व गर्दछ।[१]
उत्पत्ति[सम्पादन गर्नुहोस्]
व्यापक प्रयोग प्राप्त गर्ने पहिलो अब्जाड फोनिशियन अब्जाद थियो। अन्य समकालीन लिपिहरू जस्तै, क्यूनिफार्म र इजिप्शियन हाइरोग्लिफहरू, फोनिशियन लिपिमा केही दर्जन प्रतीकहरू मात्र समावेश थिए। यसले लिपिलाई सिक्न सजिलो बनायो, र समुद्री यात्रा गर्ने फोनिशियन व्यापारीहरूले लिपिलाई तत्कालीन ज्ञात संसारमा लिएर गए।[२]
फोनिशियनले व्यापक रूपमा प्रयोग हुने अरामाइक अब्जाद र ग्रीक वर्णमाला सहित धेरै नयाँ लेखन प्रणालीहरू जन्मायो। ग्रीक वर्णमाला, ल्याटिन र सिरिलिक जस्ता आधुनिक पश्चिमी वर्णमालाहरूमा विकसित भयो, जबकि अरामाइक एसियाका धेरै आधुनिक अब्जादहरू र अक्षरात्मक लिपिहरूको पूर्वज बने।[२]
सन्दर्भ सामग्रीहरू[सम्पादन गर्नुहोस्]
- ↑ Lehmann, Reinhard G. (२०१२), de Voogt, Alex; Quack, Joachim Friedrich, सम्पादकहरू, The Idea of Writing: Writing Across Borders, Leiden, Boston: Brill, पृ: ३५, आइएसबिएन 9789004215450।
- ↑ २.० २.१ Rogers, Henry (2005): Writing systems: a linguistic approach. Wiley-Blackwell. ISBN 0-631-23464-0, ISBN 978-0-631-23464-7. See esp. Chap. 7, pp. 115ff.