राष्ट्रिय पहिचान

विकिपिडिया, एक स्वतन्त्र विश्वकोशबाट
नेपाली झन्डा राष्ट्रिय चिह्नको रुपमा

राष्ट्रिय पहिचान भनेको व्यक्तिको पहिचान वा एक वा एकभन्दा बढी राज्य वा एकभन्दा बढी राष्ट्रसँग सम्बन्धित रहेको भावना हो। यो "विशिष्ट परम्परा, संस्कृतिभाषाद्वारा प्रतिनिधित्व गरिएको एक समन्वित समग्र राष्ट्रको रूपमा" को अर्थ हो। राष्ट्रिय पहिचानले कुनै राष्ट्रको बारेमा मानिसहरूको समूहसँग साझा गर्ने व्यक्तिपरक भावनालाई बुझाउँछ, चाहे उसको कानुनी नागरिकताको स्थिति जस्तोसुकै किन नहोस्। राष्ट्रिय पहिचानलाई मनोवैज्ञानिक रूपमा "भिन्नताको जागरूकता", "हामी' र 'तिनीहरू' को भावना र मान्यता" को रूपमा हेरिन्छ। राष्ट्रिय पहिचानले बहु-जातीय राज्य र समाजका सामान्य जनसङ्ख्या र प्रवासलाई पनि समावेश गर्दछ जुन राष्ट्रको समान साझा पहिचानको साझा भावना छ।[१]

सामूहिक घटनाको रूपमा, राष्ट्रिय पहिचान मानिसहरूको दैनिक जीवनमा "साझा बिन्दुहरू" बाट तत्वहरूको उपस्थितिको प्रत्यक्ष परिणामको रूपमा उत्पन्न हुन सक्छ: राष्ट्रिय प्रतीकहरू, भाषा, राष्ट्रको इतिहास, राष्ट्रिय चेतना, र सांस्कृतिक कलाकृतिहरू।[२]

सकारात्मक दृष्टिले हेरिएको आफ्नो राष्ट्रिय पहिचानको अभिव्यक्ति भनेको राष्ट्रिय गौरवको विशेषता भएको देशभक्ति र आफ्नो देशप्रतिको प्रेमको सकारात्मक भावना हो। राष्ट्रिय पहिचानको चरम अभिव्यक्ति भनेको अन्धराष्ट्रवाद हो, जसले देशको श्रेष्ठता र आफ्नो देशप्रतिको चरम वफादारीमा दृढ विश्वासलाई जनाउँछ।[३]

सन्दर्भ सामग्रीहरू[सम्पादन गर्नुहोस्]

  1. Tajfel, Henri; Turner, John C. (२००४), "The Social Identity Theory of Intergroup Behavior", in Jost, John T.; Sidanius, Jim, Key readings in social psychology. Political psychology: Key readings, Psychology Press, पृ: 276–293)। 
  2. Kelman, Herbert (१९९७), "Nationalism, Patriotism and National Identity: Social-Psychological Dimensions", in Bar-Tal, Daniel; Staub, Ervin, Patriotism in the life of individuals and nations, Chicago: Nelson-Hall, पृ: 171–173, आइएसबिएन 9780830414109 
  3. Ashmore, Richard D.; Jussim, Lee; Wilder, David, सम्पादकहरू (२००१), Social Identity, Intergroup Conflict, and Conflict Reduction, Oxford University Press, पृ: 74–75, आइएसबिएन 9780195137439 

बाह्य कडीहरू[सम्पादन गर्नुहोस्]