भुटानको इतिहास

विकिपिडिया, एक स्वतन्त्र विश्वकोशबाट

भुटानको प्रारम्भिक इतिहास पौराणिक कथाहरूमा भरिएको छ र अस्पष्ट रहन्छ। केही संरचनाहरूले यो क्षेत्र २००० ईपूमा बसोबास गरेको प्रमाण दिन्छ। एक पौराणिक कथा अनुसार यो ७औँ शताब्दी ईसा पूर्व वरिपरि कूच-बिहार राजा संगलदीप द्वारा शासन गरेको थियो,[१] तर ९औँ शताब्दीमा तिब्बती बौद्ध धर्मको परिचय हुनु भन्दा पहिले धेरै थाहा छैन, जब तिब्बतमा अशान्तिले धेरै भिक्षुहरूलाई बाध्य तुल्यायो। भुटान भागे। १२औँ शताब्दीमा, ड्रुक्पा काग्युपा विद्यालय स्थापना भएको थियो र आज पनि भुटानमा बौद्ध धर्मको प्रमुख रूप रहेको छ। देशको राजनीतिक इतिहास यसको धार्मिक इतिहास र विभिन्न मठ विद्यालय र मठहरू बीचको सम्बन्धसँग घनिष्ट रूपमा जोडिएको छ।

भुटान केही देशहरू मध्ये एक हो जुन आफ्नो इतिहास भर स्वतन्त्र भएको छ, कहिल्यै जितेको छैन, कब्जा गरेको छैन वा बाहिरी शक्तिद्वारा शासित छ (कहिल्यै नाममात्र सहायक नदीको स्थिति भए पनि)। ऐतिहासिक रेकर्डहरू स्पष्ट भएदेखि भुटानले निरन्तर र सफलतापूर्वक आफ्नो सार्वभौमसत्ताको रक्षा गर्दै आएको छ।

भुटानको समेकन १६१६ मा भयो जब पश्चिमी तिब्बतका लामा, झाब्द्रुङ रिन्पोछे भनेर चिनिने ङवाङ नमग्यालले तीन तिब्बती आक्रमणहरूलाई पराजित गरे, प्रतिद्वन्द्वी धार्मिक विद्यालयहरूलाई वशमा पारे, त्सा यिगलाई संहिताबद्ध गरे, एक जटिल र व्यापक शासन प्रणाली र आफैँलाई शासन प्रणालीको रूपमा स्थापित गरे।

सन् १९०७ मा, उग्येन वाङ्चुक भुटानको वंशानुगत शासकको रूपमा निर्वाचित भए, १७ डिसेम्बर १९०७ मा ताज पहिरिए, र राज्यको प्रमुख, ड्रुक ग्याल्पो (ड्रागन राजा) को रूपमा स्थापित गरियो। १९१० मा, राजा उग्येन र बेलायतीहरूले पुनाखाको सन्धिमा हस्ताक्षर गरे जसमा ब्रिटिस भारतले भुटानको आन्तरिक मामिलामा हस्तक्षेप नगर्ने व्यवस्था गरेको थियो यदि देशले आफ्नो बाह्य सम्बन्धमा बाह्य सल्लाह स्वीकार गर्यो। सन् १९२६ मा उग्येन वाङ्चुकको मृत्यु भएपछि उनका छोरा जिग्मे वाङ्चुक शासक बने र सन् १९४७ मा भारतले स्वतन्त्रता पाएपछि नयाँ भारत सरकारले भुटानलाई स्वतन्त्र राष्ट्रको रूपमा मान्यता दियो। सन् १९४९ मा, भारत र भुटानले शान्ति र मित्रताको सन्धिमा हस्ताक्षर गरे, जसमा भारतले भुटानको आन्तरिक मामिलामा हस्तक्षेप गर्दैन, तर आफ्नो विदेश नीतिलाई निर्देशित गर्नेछ। सन् १९५२ मा उनका छोरा जिग्मे दोर्जी वाङ्चुकले सफल भुटान आफ्नो अलगावबाट बिस्तारै बाहिर आउन थाले र योजनाबद्ध विकासको कार्यक्रम थाले। भुटानको राष्ट्रिय सभा, रोयल भुटानी सेना, र न्यायको शाही अदालतको स्थापना गरिएको थियो, नयाँ कानूनको संहिताको साथ। भुटान सन् १९७१ मा संयुक्त राष्ट्र सङ्घको सदस्य बनेको थियो।

सन्दर्भ सामग्रीहरू[सम्पादन गर्नुहोस्]

बिब्लियोग्राफी[सम्पादन गर्नुहोस्]

थप पढाइ[सम्पादन गर्नुहोस्]

  • Polity, Kingship, and Democracy: A biography of the Bhutaneae state, Thimphu, २००९।