मन्नारको खाडी

विकिपिडिया, एक स्वतन्त्र विश्वकोशबाट
मन्नारको खाडी
हिन्द महासागर भित्र मन्नारको खाडीको स्थान
स्थानतमिलनाडु
निर्देशाङ्क८°२८′N ७९°०१′E / ८.४७°N ७९.०२°E / 8.47; 79.02निर्देशाङ्कहरू: ८°२८′N ७९°०१′E / ८.४७°N ७९.०२°E / 8.47; 79.02
प्रवाहित राष्ट्रहरूभारत, श्रीलङ्का
अधिकतम लम्बाइ१६० किमी (९९ माइल)
अधिकतम चौडाइ१३०–२७५ किमी (८१–१७१ माइल)
सतहको क्षेत्रफल१०,५०० किमी (४,१०० वर्ग माइल)
औसत गहिराइ५.८ मी (१९ फिट)
अधिकतम गहिराइ१,३३५ मी (४,३८० फिट)

मन्नारको खाडी ५.८ मिटर (१९ फुट) को औसत गहिराइको साथ हिन्द महासागरमा लक्षद्वीप सागरको एक भाग बन्ने ठुलो उथला खाडी हो। यो भारतको दक्षिणपूर्वी छेउ र श्रीलङ्काको पश्चिमी तटको बीचमा, कोरोमण्डेल तट क्षेत्रमा अवस्थित छ। राम सेतु भनेर चिनिने तल्लो टापुहरू र चट्टानहरूको शृङ्खलाले मन्नार टापु समावेश गर्दछ, यसले मन्नारको खाडीलाई पाल्क खाडीबाट अलग गर्छ, जुन भारत र श्रीलङ्काको बीचमा उत्तरमा अवस्थित छ।[१]

संरक्षण[सम्पादन गर्नुहोस्]

उपमहाद्वीपको दक्षिणपूर्वी छेउमा अवस्थित, मन्नारको खाडीलाई ३,६०० भन्दा बढी प्रजातिका वनस्पति र जीवजन्तुहरू बन्दरगाहका लागि परिचित छ, जसले यसलाई एसियाको सबैभन्दा धनी तटीय क्षेत्रहरूमध्ये एक बनाउँछ। मन्नारको खाडीमा लगभग ११७ हार्ड कोरल प्रजातिहरू रेकर्ड गरिएका छन्। समुद्री कछुवाहरू शार्क, डुगोङ्ग र डल्फिनहरू जस्तै खाडीमा बारम्बार आगन्तुकहरू हुन्।[२]

पर्ल ओइस्टर, गोर्गोनियन कोरल र एकोर्न वर्मको सङ्ख्यामा कमी आउनुसँगै माछाको सङ्ख्यामा कमी आएको छ। स्थानीय माछा मार्नेहरू आफ्नो परिवारलाई खुवाउन चट्टानमा भर पर्छन्, तर प्रदूषण र कोरल खानीको तनावको साथ संयुक्त विनाशकारी माछा मार्ने विधिहरूले नजिकैको र अपतटीय क्याचहरू कम भएको छ।[२]

समुद्री गतिविधिहरू[सम्पादन गर्नुहोस्]

मन्नारको खाडीमा रहेका प्रमुख बन्दरगाहहरू तमिलनाडुको थुथुकुडी र श्रीलङ्काको कोलम्बो हुन्। यी बन्दरगाहहरूले गहिरो मस्यौदा जहाजहरू समायोजन गर्न सक्ने भए तापनि उथलिएको पाल्क स्ट्रेटले सानो उथले मस्यौदा जहाजहरू मात्र समायोजन गर्न सक्छ।[३] परियोजना प्रवर्द्धकहरूले श्रीलङ्काको वरिपरि लामो यात्रा बिना भारतको पूर्वी र पश्चिमी तटहरूलाई जोड्ने सीधा ढुवानी मार्गको फाइदाहरूमा जोड दिन्छन्; वातावरणविद्हरूले यस्तो परियोजनाले समुद्री जीवन र पाल्क स्ट्रेट र खाडीको माछापालनलाई गम्भीर क्षति पुर्‍याउन सक्ने चेतावनी दिएका छन्।[४]

सन्दर्भ सामग्रीहरू[सम्पादन गर्नुहोस्]

  1. Gulf of Mannar (SE India), Sea-Seek.
  2. २.० २.१ Desikan, Shubashree (२२ मे २०१९), "Coral bleaching observed near Mandapam, Keezhakkarai, Palk Bay", The Hindu 
  3. James Hornell (२००९), The Indian Pearl Fisheries of the Gulf of Manar and Palk Bay, BiblioBazaar, पृ: ६, आइएसबिएन 978-1-110-87096-7 
  4. R. Raghu Prasad and P. V. Ramachandran Nair (१९७३), "India and the Indian Ocean Fisheries", Journal of the Marine Biological Association of India 15: 1–19।