लिच्छविकालीन लिपि
 | यो लेख वा लेखको भागले विकिपिडियाको लेखन शैली मापदण्ड पार गर्दैन र यस पृष्ठलाई विकिकरण गर्न आवश्यक छ। लेख राम्रो पार्न, कृपया विशेष गरी यसको सामग्री, शैली, सान्दर्भिकता, वाह्य सूत्र सुधार गर्न सहयोग गर्नुहोला । (सहयोग) यो लेख जुन २०११ मिति देखि यो अवस्थामा रहेको छ। |
 | एक अनाथ पृष्ठको रुपमा रहेको, अन्य विकिपृष्ठसित नजोडिएको वा एक-दुईवटा लेखहरूसँग मात्र जोडिएको हुनसक्छ। कृपया सम्बन्धित लेखहरूलाई यस पृष्ठ सूत्रसँग जोड्न सहायता गर्नुहोस् |
लिच्छविकालीन लिपि भारतको गुप्त लिपि वा कुटिला लिपि ब्राहृमी लिपिको विकसित र परिष्कृत रूप हो ।सबैभन्दा पहिले पूवलिच्छविकालमा प्रचलित लिपिलाई गुप्त लिपि र उत्तरलिच्छविकालमा प्रचलित लिपिलाई कुटिला लिपि भनिदैँ आएको छ। पछि पञ्चायतकालमा आएर गुप्त लिपिलाई पूवलिच्छवि लिपि र कुटिला लिपिलाई उत्तरलिच्छविकालीन लिपि भनेर पुरातìव विभागबाट निर्णय भएपछि ती दुईवटै लिपिको नामाकरण त्यसरी नै गर्ने गरिएको थियो। पूवलिच्छवि लिपि वि.सं.को चौथोंको उत्तरार्द्धसम्म प्रचलित भएको छ। उदाहरणको रूपमा लिच्छवी राजा मानदेव प्रथम -वि.सं. ४९९-५००)को चाँगुको वि.संं. ४९९ -लि.सं. ३८६)को शिलास्तम्भ अभिलेख, काभ्रे पलाञ्चोकमा रहेको वि.सं. ५३८ -लि.सं. ४२५)को अभिलेखलाई लिन सकिन्छ।[स्रोत नखुलेको]