गणसङ्घ

प्राचीन महाजनपद

गणसङ्घ वा गणराज्य प्राचीन भारतमा एक प्रकारको वंश संरचना कुलीन वर्ग थियो। भारतमा गणसङ्घहरू साधारणतया ईपूर्व छैठौं शताब्दीको प्रारम्भमा अस्तित्वमा थिए र केही क्षेत्रमा चौथो शताब्दीसम्म कायम रह्यो भन्ने विश्वास गरिन्छ। प्राचीन बौद्ध ग्रन्थहरूले बुद्धको समयका विभिन्न प्राचीन भारतीय राज्यहरूको धेरै विवरणहरू प्रदान गर्दछ, जसमा तिनीहरूको सरकारहरूको रूप र राजनीतिक कार्यहरू पनि समावेश छन्।

नामकरण

संस्कृतमा गण शब्दको अर्थ समुदायको समूह हो। यो परिचारकहरूको निकायलाई सन्दर्भ गर्न पनि प्रयोग गर्न सकिन्छ र समान उद्देश्यहरू प्राप्त गर्नको लागि गठन गरिएको कुनै पनि भेला वा पुरुषहरूको सङ्घलाई सन्दर्भ गर्न सकिन्छ, दिइएको समुदायको भेलालाई जनाउँछ।

संस्था

गणसङ्घहरूको सामान्य रचना या त एकल कुल (जस्तै शाक्य), वा कुलहरूको सङ्घ (जस्तै वज्जी) को थियो। धेरै जसो गण सङ्घहरू कुलीन प्रकृतिका छन्: उदाहरणका लागि, लिच्छवि, वज्जीको शासक वंश, सबैभन्दा महत्त्वपूर्ण परिवारका प्रमुखहरू, ७,०७७ राजाहरूको प्राथमिक शासकहरू थिए। अर्कोतर्फ, गौतम बुद्धको वरपरको अवधिमा शाक्य र कोलियाहरूको सानो राज्यले धनी र गरिब सबै मानिसहरूका लागि सभा खुला गरेको थियो।

यो पनि हेर्नुहोस्

• जनपद
• महाजनपद