गोपाल गुरुङ

नेपाली गोपाल गुरुङ
अन्तिम सार्वजनिक सभामा गोपाल गुरुङ
जन्म	(१९३९-१२-०७)डिसेम्बर ७, १९३९ महानदी, दार्जिलिङ,मा)
मृत्यु	जुन १०, २०१६(२०१६-०६-१०) ललितपुर, नेपाल
राष्ट्रियता	नेपाली
अन्य नाम	यात्री
शिक्षा	बी.ए.,एम.ए.,राजनीति शास्त्र
उपाधि	राजनीतिज्ञ, लेखक, पत्रकार, चिन्तक
राजनीतिक दल	मंगोल नेशनल अर्गनाइजेशन
राजनीतिक कृयाकलाप	Political reformer, social reformer
धर्म	बुद्धिस्ट
जीवनसाथी	देबिका गुरुङ (विवाह १९७१) ​ ( no value)
पुरस्कार	Mitsui

गोपाल गुरुङ (सन् १९३९–२०१६) एक नेपाली चिन्तक, लेखक, पत्रकार, शिक्षक, राजनीतिज्ञ हुन । नेपाली साप्ताहिक न्यूलाइट र अंग्रेजी साप्ताहिक थन्डरबोल्टका प्रधान सम्पादक, नेपाल पत्रकार सङ्घको केन्द्रीय समितिका पूर्व सदस्य, विश्व नेपाली सङ्घको पूर्व महामन्त्री र नेपालका लागि अखिल भारतीय प्रेस काउन्सिलका अध्यक्षका साथै प्रेस फाउण्डेसन अफ एसिया (पिएफए), मनिला, फिलिपिन्सका लागि सल्लाहकार र संयोजक थिए । नेपाली राजनीतिमा गुरुङलाई बर्णभेद जातिभेद विरुद्धका लेखक भनेर चिनिन्छन । सन् १९७२ देखि नेपाली समाचारपत्र 'न्यू लाइट'मा हिन्दु राष्ट्र विरुद्ध र राजाहरूको विरोधमा लेख्न शुरू गरेका थिए ।

सन् १९८५ मा पहिलो पटक नेपाल राजनीतिमा अदेखा सचाइ प्रकाशित भएको थियो । यस पुस्तकको दोस्रो संस्करण १९८८ मा प्रकाशित भएपछि पञ्चायत सरकारले अगस्ट ३०, १९८८ मा पक्राउ गरेको थियो । राजगद्धी ताकेको र साम्प्रदायिक फैलाएका गुरुङलाई तीन वर्षको लागि भद्रगोल केन्द्रीय कारागारमा पठाइयो । जनवरी १ १९८९ मा मंगोल नेशनल अर्गनाइजेशन को झण्डा र घोषणापत्र जेलभित्र तयार गरेका थिए । अन्तरास्ट्रिय सङ्गठन, पत्रकार, राजनीतिज्ञहरूको रिहाइको चर्को माग र दबाब पञ्चायत सरकारलाई थेग्न हम्मे परेको थियो । पञ्चायतको अन्त्य भएपछि गुरुङ अप्रिल १३, १९९० मा रिहा गरिएको थियो ।

पुनः ‘अस्तित्वको खोज मंगोलको र एमएनओमा पिएचडी–डक्टरेट’ २००१ मा प्रकाशित भएपछि ५ वर्ष भूमिगत भइ जीवन व्यतित गर्नु परेको थियो । उक्त पुस्तक विक्रि वितरण गर्ने कार्यकर्ताहरु समेत पक्राउ परि महिनौ यातना खेपेका थिए ।

सन् १९७२ देखि सङ्घीय लोकतान्त्रिक गणतन्त्र धर्मनिरपेक्षको वकालत गर्न सुरु गरेका गुरुङले डिसेम्बर १५, १९९५ मा राजा बिरेन्द्रलाई मानव अधिकार हनन, राजनैतिक संकटको सृजना र मुलुक गृहयुद्ध उन्मुख भएको ध्यानाकर्षण गराउदै राजा पदबाट राजिनामा दिएर आजीवन राष्ट्रपति बनिदिन आग्रह सहित ६ बुँद्दे पत्र पठाएका थिए ।