सामग्रीमा जानुहोस्

च्याङ काइसेक

विकिपिडिया, एक स्वतन्त्र विश्वकोशबाट
(च्याङ काइ सेकबाट अनुप्रेषित)
चियाङ काइसेकको

चियाङ काइसेकको (३१ अक्टोबर १८८७ - ५ अप्रिल १९७५), एक राजनीतिक र सैन्य नेता थिए जसले सन् १९२८ देखि सन् १९७५ सम्म चीन गणतन्त्रको नेताको रूपमा सेवा गरे।

चियांग कुओमिन्टङ (केएमटी), चिनियाँ राष्ट्रवादी पार्टी र सन यित सेनको नजिकको सहयोगीको प्रभावशाली सदस्य थियो। चियांगको कुओमिन्टङ्गको व्हाम्पोआ सैन्य एक्याडमीको कमान्डर भए र सन् १९२६ को सुरुमा क्यान्सर कप्तान पछि केएमटीको नेतृत्वको रूपमा सूर्यको स्थान लिए। पार्टीको बायाँ प्वाइन्टलाई बेवास्ता गरेपछि चिआंगले नेतृत्व गरेको सूर्यको लामो समयको अन्तर्राष्ट्रिय उत्तरी अभियानलाई चीनको साथ विजय प्राप्त गर्दै धेरै युद्धकर्मीहरू।

सन् १९२८ देखि सन् १९४८ सम्म, चियाङले राष्ट्रिय साम्राज्य परिषदको राष्ट्रिय अध्यक्ष गणतन्त्र चीन (आरओसी) को अध्यक्षको रूपमा कार्य गरे। चियाङ्ग सामाजिक जीवनशैली थियो, नयाँ जीवन आन्दोलनमा परम्परागत चिनियाँ संस्कृतिलाई बढावा दिन र पश्चिमी लोकतान्त्रिक र सूर्यको राष्ट्रवादी लोकतांत्रिक समाजवादलाई त्याग्ने एक औपचारिक सरकारको पक्षमा अस्वीकार गर्दै। [उद्धरण वांछित] कम्युनिस्टहरूसँग सुसमाचारको राम्रो सम्बन्ध स्थापित गर्न असमर्थ, चियांगले उनलाई शंघाईमा नरसंहार र क्वाङ्गटुङ्ग र अन्य ठाउँमा विद्रोहीहरूको दमन।

दोस्रो विश्व-जापानी युद्धको शुरुवातमा, जुन पछि द्वितीय विश्वयुद्धको चिनियाँ थियेटर भयो, झांग ज्युइलेगियाले चियांगलाई अपहरण गरे र उनीहरूलाई कम्युनिस्टहरूको साथ दोस्रो उपाध्यक्ष स्थापित गर्न बाध्य भए। जापानको परास्त पछि अमेरिकी प्रायोजित मार्शल मिशन, एक गठबन्धनको सरकारको वार्तालाप गर्न प्रयास गर्दा सन् १९४६ मा असफल भयो। चिनियाँ गृहयुद्धको सुरुवात, माओवादी कम्युनिष्ट पार्टी (सीसीपी) माओ जेडोंगले राष्ट्रवादीहरूलाई पराजित गर्दै घोषणा गरेका थिए। चीनको जनवादी गणतन्त्र १९४९ मा चियाङको सरकार र सेनाले ताइवानमा भर्ती गर्यो, जहाँ चियांग मार्शल कानुन लगाईयो र "व्हाइट आतंक" को रूपमा चिनिन्छ। ताइवानलाई हटाउन पछि, चियाङ सरकारले मुख्य भूमि चीन पुनः प्राप्त गर्न आफ्नो इरादा घोषणा गर्न जारी राख्यो। चियांगले सन् १९७५ मा उनको मृत्यु हुँदा चीन गणराज्य र कुओमिन्टङ्ग जनरलको रूपमा सुरक्षित रूपमा ताइवानलाई शासन गरे, माओको मृत्युको मात्र एक वर्ष मात्र।[][][]

सन्दर्भ सामग्री

[सम्पादन गर्नुहोस्]
  1. Zarrow, Peter Gue (२००५), China in War and Revolution, 1895–1949, पृ: 230–231। 
  2. [१]
  3. [२]

बाह्य सूत्र

[सम्पादन गर्नुहोस्]