सिंहली लिपि

सिंहली लिपि සිංහල අක්ෂර මාලාව सिंहला अक्षर मालव
प्रकार	अक्षरात्मक लिपि
समयावधि	सन् ३००–वर्तमान
लेखन दिशा	बायाँ देखि दायाँ
भाषाहरू	सिंहली, पाली, संस्कृत
सम्बन्धित लिपिहरू
अभिभावक लिपिहरू	ब्राह्मी लिपि सिंहली लिपि
सम्बन्धित लिपिहरू	तमिल ब्राह्मी, गुप्त, भट्टिप्रोलु, कदम्ब, तोचरियन

सिंहली लिपि (सिंहली: සිංහල අක්ෂර මාලාව, देवनागरी: सिंहली अक्षर मालवcode: si is deprecated ) एक अक्षरात्मक लिपि हो जुन सिंहली जनता र श्रीलङ्काका अधिकांश श्रीलङ्कालीहरूले सिंहली भाषाका साथै पाली र संस्कृत भाषाहरू लेख्न प्रयोग गर्छन्। सिंहली अक्षर मालव, ब्राह्मि लिपिहरू मध्ये एक, प्राचीन भारतीय ब्राह्मी लिपिको वंशज हो। यो ग्रन्थ लिपिसँग पनि सम्बन्धित छ।

इतिहास

सिंहली लिपि ब्राह्मी व्युत्पन्न हो र ईपूर्व तेस्रो शताब्दीमा उत्तरी भारतबाट आयात गरिएको मानिन्छ। यो एक जटिल तरिकामा विकसित भयो, आंशिक रूपमा स्वतन्त्र तर विभिन्न चरणहरूमा दक्षिण भारतीय लिपिहरूबाट पनि कडा रूपमा प्रभावित, प्रारम्भिक ग्रन्थ लिपिबाट स्पष्ट रूपमा प्रभावित। ईपूर्व छैठौं शताब्दीका भाँडाहरू अनुराधापुरमा प्राकृत वा सिंहली प्राकृतमा लिथिक ब्राह्मी शिलालेखहरू सहित फेला परेका छन्। यसले भारतीय मुख्य भूमिमा सिलोन ब्राह्मीले ब्राह्मीलाई प्रभाव पारेको थियो कि भनेर बहसको कारण बनाइएको छ।

आधुनिक सिंहलीहरू १३औँ शताब्दीमा देखा पर्‍यो र व्याकरण पुस्तक सिदत संगाराको रचनाद्वारा चिह्नित छ। सन् १७३६ मा, डचहरू टापुमा सिंहली टाइपको साथ छाप्ने पहिलो थिए। नतिजाको प्रकारले ताडका पातहरूमा प्रयोग हुने देशी सिंहली लिपिको विशेषताहरू पछ्याएको छ। डच सिर्जना गरिएको प्रकार फेसनमा मोनोलाइनर र ज्यामितिय थियो, प्रारम्भिक कागजातहरूमा शब्दहरू बीच कुनै पृथकीकरण बिना।

सिंहली यस लिपिमा लेखिएको मुख्य भाषा हो, तर श्रीलङ्का मलय लेख्नको लागि यसको प्रयोगको दुर्लभ उदाहरणहरू अभिलेख गरिएको छ।

वर्णमाला

स्वर

අ	ආ	ඇ	ඈ	ඉ	ඊ	උ	ඌ	ඔ	ඕ	එ	ඒ
अ	आ	ऍ	ऐ	इ	ई	उ	ऊ	ऒ	ओ	ऎ	ए

व्यञ्जन

ක	ඛ	ග	ඝ	ඞ	ඟ
क	ख	ग	घ	ङ	ंग
ච	ඡ	ජ	ඣ	ඤ
च	छ	ज	झ	ञ
ට	ඨ	ඩ	ඪ	ණ	ඬ
ट	ठ	ड	ढ	ण	ण्ड
ත	ථ	ද	ධ	න	ඳ
त	थ	द	ध	न	न्द
ප	ඵ	බ	භ	ම	ඹ
प	फ	ब	भ	म	म्ब
ය	ර	ල	ව	ළ
य	र	ल	व	ळ
ශ	ෂ	ස	හ	ෆ
श	ष	स	ह	fa /fa/