केदार गुरुङ
केदार गुरुङ | |
---|---|
जन्म | ९ जुलाई १९४८ सरदोङ, लिङ्चोम, सिक्किम अधिराज्य |
पेशा | लेखक, शिक्षाविद् |
पुरस्कार | पद्मश्री भानु पुरस्कार |
केदारनाथ गुरुङ एक भारतीय शिक्षाविद् र नेपाली साहित्यका लेखक हुन्,[१] आफ्नो व्यंग्यात्मक अभिव्यक्तिका लागि परिचित थिए।[२][३] उनलाई भारत सरकारले २०१२ मा चौथो सर्वोच्च भारतीय नागरिक पुरस्कार पद्मश्रीले सम्मान गरेको थियो।[४]
जीवनी
[सम्पादन गर्नुहोस्]केदारनाथ गुरुङको जन्म ९ जुलाई १९४८ मा भारतको सिक्किम राज्यको लिङ्चोमको सरदोङ गाउँमा भएको थियो।[५] उनले आफ्नो प्रारम्भिक शिक्षा लिङ्चोमको स्थानीय विद्यालयमा गरे र टर्नबुल हाई स्कूल, दार्जिलिङमा भर्ना भए जहाँबाट उनले सन् १९६० मा म्याट्रिक परीक्षा पास गरे।[५] त्यसपछि उनले दार्जिलिङको सरकारी कलेजबाट स्नातक गरे।[५] गुरुङले शिक्षकका रूपमा करियर सुरु गरे पनि पछि जीवनयापनका लागि पुस्तक पसल खोलेका थिए ।[५] उहाँ पश्चिम सिक्किम[५] मा आधारित साहित्यिक संस्था, पश्चिम सिक्किम साहित्य संस्थानका संस्थापक हुनुहुन्छ जसको उहाँ उपाध्यक्ष हुनुहुन्छ।[१]उहाँ २२ वर्षदेखि श्रष्ट पत्रिकाका मुख्य सम्पादक हुनुहुन्छ[३][६]र झिलका र प्रकाशनका पूर्व सम्पादक हुनुहुन्छ। उनले सन् १९८३ देखि १९८७ सम्मको अवधिमा नेपाली साहित्य अकादमीको सदस्यको रूपमा पनि सेवा गरिसकेका छन् ।[१]
गुरुङलाई कविता, निबन्ध र साहित्यिक समालोचना गरी १५ वटा प्रकाशनहरू[५] दिइन्छ।[६] उनका कृतिहरूमा चार कविता संग्रहहरू छन्, आज फेरी औता समझ र नयाँ दिनहरू (१९७०), तराङ्गमाथि लहर लागेरा एक अर्को प्रहार[७] (१९७३), महाशतिहारुको पूजा (१९७९) र उरलाञ्चन चलरु समय र ज्वारभाटाहरू जस्तै (१९९५) लघुकथा (१९९५) काव्यसंग्रह, सीमानाथी चडेरा सुनेका अगला होचा कोठाहरू (१९९४) र निबन्धहरूको संग्रह, आफ्नो पक्षाहरू (१९८४)।[१] उहाँ सिक्किम साहित्य परिषदबाट भानु पुरस्कार प्राप्तकर्ता हुनुहुन्छ।[१][३] भारत सरकारले उनलाई २०१२ को गणतन्त्र दिवस सम्मान सूचीमा पद्मश्री पुरस्कारको लागि समावेश गरेको थियो।[५][३]
केदार गुरुङ पश्चिम सिक्किमको गेजिङमा बस्छन्।[१]
पुरस्कार
[सम्पादन गर्नुहोस्]- २०१२: चौथो सर्वोच्च भारतीय नागरिक पुरस्कार पद्मश्री।[८]
यो पनि हेर्नुहोस्
[सम्पादन गर्नुहोस्]सन्दर्भ
[सम्पादन गर्नुहोस्]- ↑ १.० १.१ १.२ १.३ १.४ १.५ Kartik Chandra Dutt (१९९९), Who's who of Indian Writers, 1999: A-M, Sahitya Akademi, पृ: 1490, आइएसबिएन 9788126008735।
- ↑ Mohan Lal (२००६), The Encyclopaedia Of Indian Literature (Volume Five (Sasay To Zorgot), Sahitya Akademi, पृ: 820, आइएसबिएन 9788126012213।
- ↑ ३.० ३.१ ३.२ ३.३ "I Sikkim", I Sikkim, २६ जनवरी २०१२, अन्तिम पहुँच १५ डिसेम्बर २०१४।
- ↑ "Padma Shri", Padma Shri, २०१४, मूलबाट १५ अक्टोबर २०१५-मा सङ्ग्रहित, अन्तिम पहुँच ११ नोभेम्बर २०१४। वेब्याक मेसिन अभिलेखिकरण १५ अक्टोबर २०१५ मिति
- ↑ ५.० ५.१ ५.२ ५.३ ५.४ ५.५ ५.६ "ASGTBA", ASGTBA, १६ अप्रिल २०१२, अन्तिम पहुँच १५ डिसेम्बर २०१४।
- ↑ ६.० ६.१ Indra Bahadur Rai (२०१४), "Nepali literary Criticism in Sikkim", Online Sahitya।
- ↑ Kedar Gurung (१९७३), Taraṅgamāthi Lahara Lāgera Āeko arko Prahara, Paschim Sikkim Sahitya Prakashan, पृ: 66।
- ↑ "Shrasta Purashkar to three Nepali litterateursShrasta Purashkar to three Nepali litterateurs", Sikkimexpress (अङ्ग्रेजीमा)।
थप पढाइ
[सम्पादन गर्नुहोस्]- Kedar Gurung (१९७३), Taraṅgamāthi Lahara Lāgera Āeko arko Prahara, Paschim Sikkim Sahitya Prakashan, पृ: 66।
बाह्य लिङ्कहरू
[सम्पादन गर्नुहोस्]- "Civil Investiture Ceremony - Padma Shri", Video, YouTube, ४ अप्रिल २०१२, अन्तिम पहुँच १ डिसेम्बर २०१४।
- AC with 0 elements
- 1948 births
- Living people
- Recipients of the Padma Shri in literature & education
- Poets from Sikkim
- 20th-century Indian poets
- Indian male poets
- 20th-century Indian educational theorists
- Indian satirists
- Nepali-language writers from India
- 20th-century Indian male writers
- Gurung people
- भारतीय पुरुष कविहरू