अवेस्ताली भाषा
| अवेस्ताली | |
|---|---|
| 𐬎𐬞𐬀𐬯𐬙𐬀𐬎𐬎𐬀𐬐𐬀𐬉𐬥𐬀 | |
| क्षेत्र | इरान |
| मातृभाषी वक्ता | – |
भारोपेली भाषा परिवार
| |
| भाषा सङ्केतहरू | |
| आइएसओ ६३९-१ | ae |
| आइएसओ ६३९-२ | ave |
| आइएसओ ६३९-३ | ave |
 | |
अवेस्ताली दुई पुरानो इरानेली भाषाहरूको लागि छाता शब्द हो (पुरानो अवेस्ताली र युवा अवेस्ताली)। तिनीहरू केवल पारसी धर्मको शास्त्रीय भाषाको रूपमा तिनीहरूको संयुक्त प्रयोगबाट चिनिन्छन्, र अवेस्ताले पनि तिनीहरूको नामको रूपमा सेवा गर्दछ। दुवै भारोपेली भाषा परिवारको आर्य इरानेली भाषा शाखा भित्रका प्रारम्भिक पूर्वी इरानेली भाषाहरू हुन्। पुरानो अवेस्ताली पुरानो फारसीसँग नजिकबाट सम्बन्धित छ र वैदिक संस्कृतसँग शब्दरचनात्मक रूपमा धेरै हदसम्म सहमत छ।[१]
विकासका चरणहरू
[सम्पादन गर्नुहोस्]अवेस्ताली भाषा लगभग दुई रूप मा प्रमाणित छ, "पुरानो अवेस्ताली" र "युवा अवेस्ताली" भनेर चिनिन्छ। युवा अवेस्ताली पुरानो अवेस्तालीबाट विकसित भएन; यी दुईमा समय मात्रै फरक छैन, तर बोलीभाषी पनि फरक छन्।[२]
- गाथाका रचनाकारहरूको प्राकृतिक भाषा, यस्ना हप्तांघाईटी, चार पवित्र प्रार्थनाहरू
- ढिलो नामजप द्वारा अवक्षेपित परिवर्तनहरू
- युवा अवेस्तालीका मूल वक्ताहरूद्वारा प्रसारणको कारण पुरानो अवेस्तालीमा परिवर्तनहरू
- शास्त्रीहरूको प्राकृतिक भाषा जसले व्याकरणको रूपमा सही युवा अवेस्ताली पाठहरू लेखेका थिए
- जानाजानी परिवर्तनहरू "मानकीकरण" मार्फत प्रस्तुत गरियो
- अवेस्ताली नबोलेको क्षेत्रहरूमा स्थानान्तरणद्वारा प्रस्तुत गरिएका परिवर्तनहरू
यो पनि हेर्नुहोस्
[सम्पादन गर्नुहोस्]सन्दर्भ सामग्रीहरू
[सम्पादन गर्नुहोस्]- ↑ Mallory, J. P. (1997). Encyclopedia of Indo-European culture. page 653. London: Fitzroy Dearborn Publishers. आइएसबिएन ९७८-१-८८४९६४-९८-५. entry "Yazd culture".
- ↑ Hoffmann, Karl (१९८९), "Avestan language", Encyclopedia Iranica 3, London: Routledge & Kegan Paul, पृ: 47–52।.