सामग्रीमा जानुहोस्

कलकले

विकिपिडिया, एक स्वतन्त्र विश्वकोशबाट

कलकले
सिङ्गापुर
वैज्ञानिक वर्गीकरण edit
जगत: जनावर
Phylum: रज्जुकी
वर्ग: चरा
गण: Passerine
परिवार: Leiothrichidae
वंश: Garrulax
(Hardwicke, 1816)
प्रजाति:
G. leucolophus
वैज्ञानिक नाम
Garrulax leucolophus
(Hardwicke, 1816)

सेतो जुरे कलकले (गरुल्याक्स ल्युकोलोफस) लेइओथ्रिचिडे परिवारको सदस्य हो। यो हिमालय फेदमा रहेको जङ्गल र झाडीबाट दक्षिणपूर्व एसियासम्म पाइने एक अत्यधिक सामाजिक र मुखाले चरा हो।

सेतो-जुरे लाफिंगथ्रस गायन-खाओ याई राष्ट्रिय निकुञ्ज, थाइल्यान्ड
सेतो-जुरे लाफिंगथ्रसको आवाज

सेतो जुरे कलकले लियोथ्रिचिडे परिवारको सदस्य हो, हालसालै पुरानो विश्व बब्लर परिवार, टिमालिडेबाट विभाजित भएको छ। यसको वैज्ञानिक नाम गार्रुलाक्स ल्युकोलोफस ल्याटिन ग्यारिएर "टु च्याटर" बाट आएको हो, यसको धेरै मुखर प्रकृतिको सन्दर्भमा, र ग्रीक ल्युकोस "सेतो" र लोफोस "क्रेस्ट" बाट आएको छ।

चार उपप्रजातिहरू पहिचान गरिएको छः जी. एल. ल्युकोलोफस वा पश्चिमी सेतो-क्रेस्टेड लाफिंगथ्रस, जी. एल पट्काइकस, जीएल बेलान्जेरी, र जीएल डियार्डी वा पूर्वी सेतो-क्रेस्टेड लाफिंगथ्रश। एक पूर्व उपप्रजाति, जी. एल. बाइकलर, स्थानीय सुमात्रान लाफिंगथ्रस, यसको विशेषता रुफस पिसाब, फरक अनुहार ढाँचा, र छोटो पुच्छरको कमीको कारण यसको आफ्नै प्रजातिको रूपमा पुनः वर्गीकृत गरिएको छ।

पाङ्गोलखा वन्यजन्तु अभयारण्य, पूर्वी सिक्किम जिल्ला, सिक्किम, भारत।

यसको वंशका अन्य चराहरू जस्तै, सेतो जुरे कलकले बलियो कालो खुट्टा, गोलाकार पुच्छर र विशाल पिसाबको साथ एक बलवान छ। यसको शरीरको लम्बाइ औसत ३० सेमी, र यसको पुच्छर १३ देखि १५ सेमी सम्म हुन्छ।  []

यसको विशेषता सेतो हुड र उठाएको क्रेस्टको नामबाट यसको नाम राखिएको हो। यसको फराकिलो र लामो कालो आँखा-मास्कको कारण यो सजिलैसँग चिन्न सकिन्छ। तल्लो स्तनबाट तलको आवरण, पछाडि र तल्लो भागहरू रूफसेन्ट हुन्छन्, सेतो टाउको, घाँटी र माथिल्लो छातीसँग विपरित हुन्छन् र पुच्छर र माथिल्लो खुट्टामा गाढा खैरोमा भेटिन्छन्। प्वाँख हल्का खैरो हुन्छ ।[]

महिलाहरू पुरुषहरू जस्तै देखिन्छन् तर सानो जुरो, नीरस आवरण र कपालमा अलि बढी खैरो हुन्छ। किशोरहरूलाई उनीहरूको छोटो जुरो र पुच्छर, हल्का मुखौटा, खैरो कपाल र उज्यालो आवरणद्वारा पहिचान गर्न सकिन्छ।

उपप्रजातिहरूमा पिसाबमा सूक्ष्म भिन्नताहरू हुन्छन्ः जी. एल. पटाइकसको आवरण गाढा, उच्होच छाती जी. एल बेलान्जेरीको पेटमा सेतो र पहेँलो अन्डरपार्ट्स जी. एल डियार्डी अझ बढी र उज्यालो माथिल्लो आवरणको साथ हुन्छ।

आवास तथा वितरण

[सम्पादन गर्नुहोस्]

स्थानीय दायरा

[सम्पादन गर्नुहोस्]

सेतो जुरे कलकले लगायत सबै कलकलेहरूको फराकिलो दायरा छ र यो विलुप्त हुने खतरामा न्यूनतम जोखिममा छ। यो निम्न देशहरूमा मूल निवासी होः भारत, बङ्गलादेश, नेपाल, भुटान, कम्बोडिया, म्यानमार, लाओस, चीन, भियतनाम, र थाइल्यान्ड चार उपप्रजातिको थोरै फरक वितरणहरू छन्ः []

एल ल्युकोलोफसः उत्तर भारत, नेपाल, भुटान, दक्षिण चीन (तिब्बत)

G. l. Patkaicus: NE भारत, बङ्गलादेश, म्यानमार, दक्षिण चीन (युनान )

G. L. Belangeri: म्यानमार, थाईल्याण्ड

एल. डियार्डीः म्यानमार, थाइल्यान्ड, लाओस, कम्बोडिया, भियतनाम, दक्षिण चीन (युनान)

परिचय गरिएका जनसङ्ख्या

[सम्पादन गर्नुहोस्]

सेतो जुरे कलकले एक लोकप्रिय केज पक्षी प्रजाति हो, र यो सम्भव छ कि व्यक्तिहरू जो धार्मिक अभ्यासको क्रममा भागेर वा स्वेच्छाले रिहा गरियो सन् १९७०-१९८९ मा मलेसिया र सिंगापुरमा जीएल डियार्डीको दायरा विस्तारको कारण हो। विदेशी पक्षी व्यापारले यसलाई बेलायत र अमेरिकामा पनि ल्याएको छ, तर त्यहाँ कुनै जङ्गली जनसङ्ख्याको रिपोर्ट गरिएको छैन।[]

यो मलेसियामा ट्र्यापका कारण थोरै सङ्ख्यामा मात्र रहने मानिन्छ, तर सिङ्गापुरमा यो राम्रोसँग स्थापित भएको छ र एबटको बब्लर जस्ता बासस्थानको विखण्डनबाट खतरामा परेका समान जमिन-फोरेजिङ बानी भएका देशी चराहरूलाई विस्थापित गरिरहेको हुन सक्छ। एक आक्रामक प्रजातिको रूपमा यसको सफलतालाई अन्य कारकहरू बीच, सामाजिक, सहकारी व्यवहार, उच्च बगालको घनत्व, र पार्क, बगैंचा र अपमानित वन सहित धेरै फरक आवासहरूमा अनुकूलन गर्न सक्षम हुन श्रेय दिइन्छ।[]

सेतो जुरे कलकले सामान्यतया १६०० मिटरको उचाइसम्म पाहाडी जङ्गलमा पाइन्छ। यसले घना, ओसिलो र छायादार झाडीहरू र स्क्रबहरू, र फराकिलो पात भएको माध्यमिक वनहरू किनारा र न्यूनतालाई समर्थन गर्दछ, जहाँ यसले शिकारीहरूबाट लुकाउन सक्छ र उपोष्णकटिबंधीय सूर्यबाट शरण लिन सक्छ। यो सामान्यतया जमिनमा खानका लागि मात्र आवरणबाट बाहिर आउनेछ। सेतो-क्रेस्टेड लाफिंगथ्रसको आदर्श बासस्थानमा बाँसको पनि समावेश छ, जसले उत्कृष्ट नेस्टिङ सब्सट्रेट र छलावरण प्रदान गर्दछ।[]

सेतो जुरे कलकलेहरू सामाजिक चराहरू हुन्, सामान्यतया ६-१२ व्यक्तिहरूको झुण्डमा (तर कथित रूपमा ४०) सम्म। यी साना पार्टीहरू धेरै हल्ला हुन सक्छन् किनकि एक नेताले कल सुरु गर्दछ (सामान्यतया छोटो अक्षरहरू जस्तै ओव, u 'ow वा u' ah र कोरसको सायु 'वाव दिइन्छ, कहिलेकाहीँ अव्यवस्थित फेसनमा। "कलकले" नाम उनीहरूले उत्पादन गर्ने "चर्को आवाजमा हल्लाउने प्रकोप" बाट आएको हो, प्रायः शान्त, बढी सुखद बकबक वा मुटर (kerWickerWick वा nYUKoop nYUCooph) पछि। कुलमा, लम्बाइ र जटिलता बढाउने क्रममा ४ विभिन्न प्रकारका स्वरहरू अवस्थित छन्ः छोटो ध्वनि, वाक्यांशहरू (दोहोरिने तत्वहरू) वाक्यहरू र उप-गीतहरू। तिनीहरू एक अत्यधिक ग्रेगरियस प्रजाति भएकोले, उनीहरूले उत्पादन गर्ने अधिकांश आवाजहरूले सामाजिक उद्देश्यको सेवा गर्दछन्, जस्तै उनीहरूको बगालको अन्य सदस्यहरूलाई उनीहरूको उपस्थिति र उनीहरूको गतिविधिको सम्झना गराउनु, उनीहरूलाई खतरा वा घुसपैठ गर्नेहरूलाई सचेत गराउनु, वा भीडलाई उक्साउनु (तिनीहरू विभिन्न बगालाहरू वा प्रजातिहरूका लागि आक्रामक चराहरू भनेर चिनिन्छन्) ।

अन्य कलकलेहरू जस्तै, सेतो जुरे कलकले सर्वभक्षी र अवसरवादी छ। यो प्रायः किरा, माकुरा, झिँगाहरू, भोजनकृमि र क्याटरपिलर, घोंघा र जुका जस्ता अमेरुदण्डीहरू खान्छ। यद्यपि यसले फलफुल, बिउ, अमृत, र साना सरीसृप र उभयचरहरू (सर्प, छेपारो र भ्यागुता) पनि खान्छ। सिङ्गापुरमा, पर्यवेक्षकहरूले मानिसहरूले मानव खाना र फोहोर उठाएको देखेका छन्। एकजना प्रत्यक्षदर्शीले चराहरूले मानिसहरूलाई स्क्र्यापका लागि अनुरोध गरेको पनि रिपोर्ट गरे।[]

खाना खोज्दा, सेतो जुरे कलकले जमिनमा चर्छ, प्रायः साना पार्टीहरूमा, एक ठाउँबाट अर्को ठाउँमा उड्दै र पातको फोहोरलाई यसको चुच्चोको साथ छेउमा फ्याँकेर अमेरुदण्डीहरू उजागर गर्दछ।[]

नेपाल सेतो-जुरे-कलकलेको जोडी

सेतो जुरे कलकलेहरू आफ्नो दोस्रो वर्षमा प्रजनन गर्न थाल्छन्। तिनीहरू फेब्रुअरी र सेप्टेम्बरको बीचमा धेरै पटक प्रजनन गर्छन्। गुँडहरू उथले र कप-आकारका हुन्छन्, झाडी र रूखहरूमा २ र ६ मिटरको उचाइमा, बाँसका पात र घाँसका टुक्राहरू र लहराका टुक्राहरूले बाँधिएको हुन्छ। प्रत्येक गुँडमा २-६ शुद्ध सेतो अन्डा पार्छन्, प्रत्येक अनुमानित ६.५ ग्राम, जुन दुबै आमाबाबुले १३-१७ दिनको लागि ओथार्ने गर्दछन्। पुरुष र महिलाहरूले पनि पालनपोषण र चल्लालाई भोजन दिने कर्तव्यहरू साझा गर्छन् जबकि बच्चाहरू निस्केपछि १४-१६ दिनमा पूर्ण नग्नबाट लघु वयस्कहरूमा विकसित हुन्छन्। यी कार्यहरू आमाबाबुमाझ मात्र वितरण गरिँदैनन्, तथापि सेतो जुरो भएका कलकलेहरू सहकारी प्रजननकर्ताहरू हुन्। एक महिलाले अर्कोसँग गुँड साझा गर्न सक्छ, र ३ वा बढी वयस्कहरूले अन्डा ओथार्न र बच्चाहरूलाई खान खुवाउन सक्छन्। वास्तवमा, यी "सहयोगीहरू" सधैँ वयस्कहरू हुँदैनन्ः वर्तमान वर्षको अघिल्लो गुँडबाट जवान भएकाहरुले कहिलेकाहीँ गुँड बनाउन वा आफ्ना भाइबहिनीहरूलाई खाना दिन मद्दत गर्दछन्।

  1. BirdLife International (२०१६), "Garrulax leucolophus", आइयुसिएनको रातो सूची अनुसार सङ्कटापन्न प्रजातिहरू 2016: e.T२२७३४७५७A९५०९६१४२, डिओआई:10.2305/IUCN.UK.2016-3.RLTS.T22734757A95096142.en, अन्तिम पहुँच १३ नोभेम्बर २०२१ 
  2. २.० २.१ A field guide to the birds of Peninsular Malaysia and Singapore, New York, २०१२। 
  3. "Garrulax leucolophus (White-crested Laughingthrush) – Avibase", avibase.bsc-eoc.org, अन्तिम पहुँच २०१७-१०-१४ 
  4. Management of Laughingthrushes in Captivity 
  5. Yap, Charlotte A. M.; Sodhi, Navjot S. (२००४), "Southeast Asian invasive birds: ecology, impact and management", Ornithological Science 3 (1): 57–67, डिओआई:10.2326/osj.3.57 
  6. The birds of Burma, Liss, Hants, England, १९८६। 
  7. "White-crested Laughingthrush Soliciting for Food – Bird Ecology Study Group", www.besgroup.org (en-GBमा), अन्तिम पहुँच २०१७-१०-१४ 
  8. Birds of South Asia : the Ripley guide, २०१२।