निल हेनरिक डेभिड बोर ((डेनिस: [ˈne̝ls ˈpoɐ̯ˀ]; ७ अक्टोबर १८८५-१८ नोबेम्बर १९६२ ) एक डेनिस भौतिकशास्त्री थिए जसले आणविक संरचना र क्वान्टम विचारलाई बुझ्नको लागि आधारभूत योगदान गरेका थिए। यसको लागि १९२२ मा उनले भौतिक शास्त्र तर्फको नोबेल पुरस्कार प्राप्त गरेका थिए। बोर दार्शनिक र बैज्ञानिक खोजको प्रबर्दक पनि थिए। उनले क्वांटम विचारको आधारमा हाइड्रोजन परमाणुको स्पेक्ट्र्मको व्याख्या गरे। नाभिकको द्र्व - बूँद मोडलको आधारमा उनले नाभिकीय बिखण्डनको एक सिद्धान्त प्रस्तुत गरे ।
सेप्टेम्बर १९११ मा, कार्ल्सबर्ग फाउन्डेसनको फेलोशिप सहयोगमा बोहर इङ्गल्याण्ड गए, जहाँ परमाणु र अणुहरूको संरचनामा अधिकांश सैद्धान्तिक काम भइरहेको थियो।[१] उनले क्याभेन्डिस प्रयोगशाला र ट्रिनिटी कलेज, क्याम्ब्रिजका जे. जे. थमसनलाई भेटे। उनले जेम्स जीन्स र जोसेफ लार्मोरद्वारा दिइएको विद्युत चुम्बकत्वको व्याख्यानमा भाग लिए, र क्याथोड किरणहरूमा केही अनुसन्धान गरे, तर थोमसनलाई प्रभावित गर्न असफल भए।[२][३] उनले अष्ट्रेलियाली विलियम लरेन्स ब्राग,[४] र न्यूजील्याण्डका अर्नेस्ट रदरफोर्ड जस्ता युवा भौतिकशास्त्रीहरूसँग बढी सफलता पाए, रदरफोर्डको परमाणुको १९११ को सानो केन्द्रीय केन्द्रक रदरफोर्ड मोडेलले थॉमसनको १९०४ प्लम पुडिंग मोडेललाई चुनौती दिएको थियो।[५] बोरले रदरफोर्डबाट म्यानचेस्टरको भिक्टोरिया विश्वविद्यालयमा पोस्ट-डक्टोरल काम सञ्चालन गर्न निमन्त्रणा प्राप्त गरे,,[६] जहाँ बोहरले जर्ज डे हेभेसी र चार्ल्स गाल्टन डार्विन (जसलाई बोहरले "वास्तविक डार्विनको नाति" भनेर सम्बोधन गरेका थिए) लाई भेटे।[७]