घाँसी

घाँसीकुवामा घाँसीको शालिक

घाँसी एक नेपाली घाँस काट्ने व्यक्ति थिए। जस्ले भानुभक्त आचार्यलाई संस्कृत महाकाव्य रामायणलाई नेपाली भाषामा अनुवाद गर्न प्रेरित गारेका थिए। घाँसीले घाँस काटेर बेचेर पैसा कमाउने गर्दथ्यो। घाँसीले आफ्नो मृत्युपछि सम्झिनको लागि कुवा निर्माण गरेका थिए।

एक दिन भानुभक्त आचार्य कहिल्यै नपुगेको जङ्गलमा ढुङ्गाको टुप्पोमा बसिरहँदा चराहरूको चिरबिर सुन्दै सुते। जब उनी ब्युँझियो, उसले एक व्यक्तिलाई घाँस काटिरहेको देख्यो। आचार्यले उनलाई आफ्नो ठाउँको बारेमा सोधे र घाँसीले आचार्यको गाउँ नजिकै बस्ने गरिब किसान भएको जवाफ दिए। उनले घाँस काटेर बजारमा बेचेर पैसा कमाउने गर्दथ्ये। घाँसीले आचार्यलाई कुवा निर्माण गर्ने आफ्नो योजनाको बारेमा बताउनुभयो

उनका शब्दहरूले आचार्यमा ठुलो प्रभाव पारेको थियो, जसले कवितामा लेखेका थिए कि "घाँस काट्नेले मलाई ठुलो पाठ सिकाएको छ" र आचार्यको संस्कृत महाकाव्य रामायणको नेपाली भाषामा अनुवादको लागि उहाँलाई एक प्रेरणाको रूपमा श्रेय दिइन्छ। घाँसीले पृथ्वी राजमार्ग नजिकै व्यास नगरपालिकामा घासी कुवा निर्माण गरेका थिए।

भर् जन्म घाँस तिर मन् दिई धन कमायो
नाम क्यै रहोस् पछि भनेर कुवा खनायो।
घाँसी दरिद्र घरको तर बुद्धि कस्तो
म भानुभक्त धनी भैकन किन यस्तो।
मेरा ईनार न त सत्तल पाटिकै छन्
जे धन चीजहरू छन् घर भित्रनै छन्।
त्यस घाँसीले कसरी आज दिए छ अर्ति
धिक्कार हो म कन बस्नु न राखि किर्ति। - भानुभक्त आचार्य

यो पनि हेर्नुहोस्

• भानुभक्त रामायण