जे. रोबर्ट ओपेनहाइमर
जुलियस रोबर्ट ओपेनहाइमर ( /ˈɒpənˌhaɪmər/ OP-ən-HY-mər; २२ अप्रिल, १९०४ - १८ फेब्रुअरी, १९६७ ) एक अमेरिकी सैद्धांतिक भौतिकशास्त्री र दोस्रो विश्वयुद्धको समयमा म्यानहट्टन परियोजनाको लस अलामोसको निर्देशक थिए। उनलाई प्रायः "परमाणु बमको पिता" को रूपमा श्रेय दिइन्छ।
जर्मनीको यहूदी आप्रवासीहरूबाट न्यूयोर्क सिटिमा जन्मेका ओपेनहाइमरले १९२५ मा हार्वर्ड विश्वविद्यालयबाट रसायनशास्त्रमा स्नातक र १९२७ मा जर्मनीको गोटिन्गेन विश्वविद्यालयबाट भौतिकशास्त्रमा पीएचडी गरे। अन्य संस्थाहरूमा अनुसन्धान पछि, उनी क्यालिफोर्निया विश्वविद्यालय, बर्कलेको भौतिकशास्त्र विभागमा सामेल भए, जहाँ उनी १९३६ मा फुल-प्रोफेसर (full professor )भए। उनले क्वान्टम मेकानिक्स र आणविक तरंग प्रकार्यहरूका लागि बोर्न-ओपेनहाइमर अनुमान, इलेक्ट्रोन र पोजिट्रोनको सिद्धान्त, आणविक फ्युजनमा ओपेनहाइमर-फिलिप्स प्रक्रिया, र क्वान्टम टनेलिङको पहिलो प्रीडिक्शन जस्ता आणविक भौतिकीमा उपलब्धिहरू सहित सैद्धान्तिक भौतिकीमा महत्त्वपूर्ण योगदान दिए। । आफ्ना विद्यार्थीहरूसँग, उनले न्यूट्रोन ताराहरू र ब्ल्याक होलको सिद्धान्त, क्वान्टम फिल्ड सिद्धान्त, र कस्मिक किरणहरूको अन्तरक्रियामा पनि योगदान दिए।
सन् १९४२ मा, ओपेनहाइमरलाई म्यानहट्टन परियोजनामा काम गर्न भर्ती गरियो, र १९४३ मा पहिलो आणविक हतियारहरू विकास गर्ने जिम्मेवारी न्यु मेक्सिकोमा परियोजनाको लस अलामोस प्रयोगशालाको निर्देशक नियुक्त गरियो। उनको नेतृत्व र वैज्ञानिक विशेषज्ञताले परियोजनाको सफलतामा महत्वपूर्ण भूमिका खेलेको थियो। १६ जुलाई १४९५, परमाणु बम, ट्रिनिटीको पहिलो परिक्षणमा उनी उपस्थित थिए। अगस्ट १९४५ मा हिरोसिमा र नागासाकीमा भएको बम विष्फोटमा जापानको विरुद्धमा हतियार प्रयोग गरिएको थियो । त सशस्त्र द्वन्द्वमा आणविक हतियारको प्रयोग त्यो एक मात्र घटना हो।