भिखारी (कवितासङ्ग्रह)
| लेखक | महाकवी लक्ष्मीप्रसाद देवकोटा |
|---|---|
| आवरण कलाकार | टेकवीर मुखिया |
| देश | नेपाल |
| भाषा | नेपाली |
| विषय | कविता |
| प्रकाशक | नेपाली भाषा प्रकाशिनी समिति, साझा प्रकाशन |
प्रकाशित मिति | २०१० |
| पृष्ठ | ५२ पृष्ठ |
| आइएसबिएन | 978-99933-2-284-9 |
भिखारी (कवितासङ्ग्रह) महाकवि लक्ष्मीप्रसाद देवकोटाद्वारा लेखिएको कविताहरूको सङ्ग्रह हो । पृष्ठ सङ्ख्या ४७ भएको यो पुस्तक नेपाली भाषा प्रकाशिनी समितिले विसं २०१०मा प्रकाशन गरेको ।[१] यस कवितासंग्रहमा महाकविद्वारा लेखिएका २२ कविताहरू सङ्ग्रहित गरिएको छ ।
सङ्ग्रहित कविताहरू[सम्पादन गर्नुहोस्]
भिखारी[सम्पादन गर्नुहोस्]
- हेर भिखारी अडि अडि आयो
- करुण दृष्टिले नजर उठायो ।
- गाढा दुखको मौन प्रकाश ।
- झिना आशा-तार बजायो
- घाम उज्यालो आँगन पास ।
- एक बिन्दुमा गोल खसायो
- जीवनको इतिहास ।
(२)
- हेर, हेर ती झुत्रा चिथरा
- हाय! हे समय निष्ठुर ।
- जीवनप थमा विचार पथरा !
- काँपिरहेको थुरथुर ।
- झल्लर झोली बढाउँछ, बबुरा ।
- करले अस्थिर, कातर ।
(३)
- वर्ष-वर्षका हेर तुषारा
- शिरको उपर गिरेको ।
- हेर आँसुका खहरेहरूका
- मुखमा खोंच परेको,
- दिन-दिनको त्यो छातीमाथी
- चिरा चारक्क चिरेको ।
(४)
- अडि अडि धरमर स्वाँ स्वाँ गर्दै
- मौन विलौना वरिपरी भर्दै
- आर्तनादका हृदय फुटी,
- जड लट्ठीको भरमा पर्दै
- भन्दछ स्वरले छाती चिर्दै
- चामल एक मुठी ।
- जीवनभरको एक पुकारा
- चामल एक मुठी ।
(५)
- मानिससँगमा मानिसको यो
- अन्तर्दिलको रोदन ।
- भाइहरूसँग भिक्षाको यो
- मुठी द याको याचना ।
- घाम उज्यालो आँगनमा यो
- एक आँध्यारो अवलोकन ।
- गुलबहरूको हाँसोबिच यो
- एक उन्यौँको रोदन ।
(६)
- को होला यो, कसको छोरा ?
- कसको बाबु गरीब ?
- कुन आमाले काख लिँदामा
- बल्थे दृगका दुइ दीप ?
- कुन आशाले नजर खुलायो
- सूर्य चाद्रको नजरसमिप?
- किन मुर्झायो ? किन वौलायो ?
- किन मधुरो यो जीवन्- व्दीप ?
(७)
- बुद्ध देवको नजर अगाडि
- यही भिखरी आएथ्यो,
- मुर्ति यसैमा शब्द यिनैमा
- मुटुको शूल कराएथ्यो,
- महान दयाको सागर ठूलो
- शब्द यिनैमा लहराएथ्यो,
- भेष यसैले बलिको शेखी
- पवित्र पारी निठुराएथ्यो ।
(८)
- कालो बादलबाट खसेको
- अन्धकारमा भित्र पसेको,
- ईश्वर हो कि भिखारी ?
- बोल्दछ ईश्वर हृदय घुसेका
- घर, घर आँगन चारी
- बोल्दछ, आर्तध्वनिमा बोल्दछ
- करूणामृत दिल भारी ।
- युग-युगभरको आँसुहरूको
- सार अपार उतारी ।
- दु:खको दिलामा ईश्वर बोल्दछ
- अधर अनन्त उघारी ।
- माग्दछ करूणा भाइहरूमा
- आई पृथिविवारि,
- माग्दछ भिक्षा ईश्वर मेरो
- आँगनको एक भिखारी ?
--110.34.4.244 (कुरा गर्ने) ११:५३, २० अगस्त २०१४ (युटिसी(UTC))
बादल[सम्पादन गर्नुहोस्]
तिनको घँसियाको गीत[सम्पादन गर्नुहोस्]
माली[सम्पादन गर्नुहोस्]
सन्ध्या[सम्पादन गर्नुहोस्]
सम्झना[सम्पादन गर्नुहोस्]
यात्री[सम्पादन गर्नुहोस्]
वन[सम्पादन गर्नुहोस्]
प्रश्नोत्तर कविता आदिकवि भानुभक्त आचार्यबाट लेखिएको पद्द कविता हो॥ उनले यस कविता उपजाति र वसन्ततिलका छन्दमा लेखेका छन्॥
