चीनको भूगोल
चीनमा ठुलो भौतिक विविधता छ।[१] देशको पूर्वी तराई र दक्षिणी तटहरू उर्वर तराई र तराईहरू मिलेर बनेको छ। तिनीहरू चीनको अधिकांश कृषि उत्पादन र मानव जनसङ्ख्याको स्थान हुन्।[२] देशको दक्षिणी क्षेत्रहरू (याङ्जे नदीको दक्षिण) पहाडी र हिमाली भूभागहरू मिलेर बनेको छ। देशको पश्चिम र उत्तरमा डुबेका बेसिनहरू (जस्तै गोबी र ताक्लामाकान), घुम्ने पठारहरू, र विशाल मासिफहरू छन्। यसले पृथ्वीको सबैभन्दा अग्लो टेबलल्यान्ड, तिब्बती पठारको भाग समावेश गर्दछ, र धेरै कम कृषि क्षमता र जनसङ्ख्या छ।[३]
विश्वको सबैभन्दा अग्लो हिमाल, काराकोरम, पामिर्स र तियान शानले चीनलाई दक्षिण र मध्य एसियाबाट छुट्याएका छन्। पृथ्वीका १७ वटा अग्लो हिमालमध्ये ११ वटा चीनको पश्चिमी सिमानामा अवस्थित छन्। जसमा नेपालको सिमानामा रहेको हिमालयमा रहेको विश्वको सबैभन्दा अग्लो शिखर सगरमाथा (८८४८ मिटर) र पाकिस्तानको सिमानामा रहेको विश्वको दोस्रो सबैभन्दा अग्लो चुचुरो के२ हिमाल (८६११ मिटर) समावेश छ। पश्चिमका यी अग्लो उचाइहरूबाट, जमिन टेरेस जस्तै पाइलामा तल झर्छ।[४]
सन्दर्भ सामग्रीहरू
[सम्पादन गर्नुहोस्]- ↑ Hsu, Angel; Miao, William (२०१३-०४-२९), "28,000 Rivers Disappeared in China: What Happened?", The Atlantic, अन्तिम पहुँच २०१८-०९-१४।
- ↑ Chung, Jae Ho (२०१७-०९-२१), "China Goes Local (Again)", Centrifugal Empire 1, Columbia University Press, आइएसबिएन 9780231176200, डिओआई:10.7312/columbia/9780231176200.003.0002।
- ↑ CIA (अक्टोबर १९६७), Communist China Map Folio, U.S. Central Intelligence Agency।
- ↑ "Chapter 4: Local Party Government", Local Government Institutionalization in Hungary, Peter Lang, २०१५, आइएसबिएन 9783631657348, डिओआई:10.3726/978-3-653-05128-5/13।