हिन्द-आर्य भाषाहरू

इन्डो-आर्यन
हिन्द समुह
भौगोलिक वितरण	दक्षिण एसिया; ९० करोड मातृभाषी
भाषिक वर्गीकरण	Indo-European इन्डो-ईरानीयन इन्डो-आर्यन
मूल-भाषा	मूल इन्डो-आर्यन
उपखण्डहरू	दारदार भाषाहरू पहाडी भाषाहरू (उत्तरी क्षेत्र) उत्तरपश्चिम इन्डो-आर्यन भाषाहरू पश्चिम इन्डो-आर्यन भाषाहरू केन्द्रिय इन्डो-आर्यन भाषाहरू पूर्वी इन्डो-आर्यन भाषाहरू दक्षिण इन्डो-आर्यन भाषाहरू
आइएसओ ६३९-२ / ५	inc
प्रयोगशाला	७५-(phylozone)
ग्लोटोलग	indo1321
सन् १९७८ को नक्सामा दक्षिण एसिया भर रहेका इन्डो-आर्यन भाषाहरूको फैलावट देखाइएको छ। थोप्लो वा धर्को भएको क्षेत्र बहुभाषीय छ।   केन्द्रिय क्षेत्र   दारदार क्षेत्र   पूर्वी क्षेत्र   उत्तरी क्षेत्र (पहाडी)   उत्तरपश्चिम क्षेत्र   दक्षिण क्षेत्र   पश्चिमी क्षेत्र

इन्डो-आर्यन भाषा परिवार इन्डो-ईरानीयन भाषा परिवारको शाखा हो जो आफैंमा वृहद भारोपेली भाषा परिवारको शाखा हो । यस भाषा परिवारका मातृभाषीलाई इन्डो-आर्यन गण भनिन्छ । यस भाषा परिवारका मातृभाषीको जनसङ्ख्या सम्पूर्ण भारोपेली भाषा परिवारको मातृभाषीको आधा जनसङ्ख्या रहेको छ । त्यस्तै इन्डो-आर्यन भाषाहरू सम्पूर्ण भारोपेली भाषाहरूको आधाभन्दा बढी सङ्ख्यामा छन्। यस भाषा परिवारका भाषाहरू एउटै मूल भाषाबाट निस्केका हुन् -- मूल इन्डो-आर्यन भाषा ।

यस भाषा परिवारको मुख्य भाषा हिन्दुस्तानी भाषा (हिन्दी-उर्दू भाषा) (३२ करोड), बङ्गाली भाषा (२३ करोड), पञ्जाबी भाषा (१० करोड), आदि रहेको छ।

इतिहास

यस भाषाको उत्पत्ति एक प्राचिन निर्मित मूलभाषाबाट भएको हो। वैदिक संस्कृत भाषा सबैभन्दा पुरानो इन्डो-आर्यन भाषा हो।

भाषाहरू

यस भाषा परिवारलाई ७ क्षेत्रिय शाखामा विभाजन गरिन्छ।

दारदार भाषाहरू

दारदार भाषाहरू

पहाडी भाषाहरू (उत्तरी क्षेत्र)

पहाडी भाषाहरूमा निम्न:

• पश्चिमी पहाडी भाषामा डोग्री भाषा पर्दछ।
• केन्द्रिय पहाडी भाषामा कुमाउँनी भाषा, गढवाली भाषा पर्दछ।
• पूर्वी पहाडी भाषामा नेपाली भाषा र त्यसको जुम्ली र पाल्पाली बोली पर्दछ।