अपभ्रंश

विकिपिडिया, एक स्वतन्त्र विश्वकोशबाट

अपभ्रंश (तमिल: அவப்பிரஞ்சனம், प्राकृत: अवहन्स) आधुनिक भाषाहरूको उदय हुनु अघि उत्तर भारतमा बोलिने भाषाहरूलाई सन्दर्भ गर्न पतञ्जलिदेखि नै देशी व्याकरणकारहरूले प्रयोग गरेको शब्द हो।[१] संस्कृतमा अपभ्रंशको शाब्दिक अर्थ "भ्रष्ट" वा "गैर-व्याकरणीय भाषा" हो, जुन संस्कृत व्याकरणको मानकबाट विचलित हुन्छ।[२]

आधुनिक भाषाहरू[सम्पादन गर्नुहोस्]

यो पनि हेर्नुहोस्[सम्पादन गर्नुहोस्]

सन्दर्भ सामग्रीहरू[सम्पादन गर्नुहोस्]

  1. Shapiro, Michael C. (२००३), "Hindi", in Cardona, George; Jain, Dhanesh, The Indo-Aryan Languages, Routledge, आइएसबिएन 978-0-415-77294-5 
  2. Shastri, Dr Devendra Kumar (१९९६), Apabhramsha Bhasha Sahitya Ki Shodh Pravritiyan, New Delhi: Bhartiya Jnanpith. Bhartiya Jnanpith Bhartiya Jnanpith., पृ: 388। 
  3. "नेपाली आफैंमा अपभ्रंश भाषा", सेतोपाटी, अन्तिम पहुँच २०२३-०२-०७