अवहट्ठ
| अवहट्ठ | |
|---|---|
 अवहट्ठमा १०औँ शताब्दीको एक पृष्ठ | |
| क्षेत्र | भारत |
| विलुप्त | १४औँ शताब्दी |
| भाषा सङ्केतहरू | |
| आइएसओ ६३९-३ | कुनै पनि होईन (mis) |
| ग्लोटोलग | कुनै पनि होईन |
अवहट्ठ (अन्ततः संस्कृत अपशब्द 'अर्थहीन ध्वनी' बाट) हिन्द-आर्य भाषाहरूको पूर्वी समूहको विकासको चरण हो।[१] पूर्वी समूहमा असमिया, बङ्गाली, भोजपुरी, मगही, मैथिली र उडिया जस्ता भाषाहरू छन्।
अबाहट्टलाई अपभ्रंश चरणको अनुसरण गर्ने मानिन्छ, अर्थात् ती अपभ्रंशहरू मगधी प्राकृतबाट व्युत्पन्न भएका हुन्।[२] अपभ्रंश र अबहट्टा धेरै लोकप्रिय भए, विशेष गरी आम जनतामा। यसले भारतीय उपमहाद्वीपको उत्तरी आधा भागमा सम्पर्क भाषाको रूपमा काम गर्यो।[२]
यो पनि हेर्नुहोस्
[सम्पादन गर्नुहोस्]सन्दर्भ सामग्रीहरू
[सम्पादन गर्नुहोस्]- ↑ Deshpande, Madhav, Sanskrit and Prakrit, p. 32.
- ↑ २.० २.१ St-Pierre, Paul; Kar, Prafulla C. (२००७-०१-०१), In Translation: Reflections, Refractions, Transformations (अङ्ग्रेजीमा), John Benjamins Publishing, पृ: 163, आइएसबिएन 978-90-272-1679-3।