नेपाल अंग्रेज युद्ध

गोरखा युद्ध

गोरखा युद्धका कमाण्डर बलभद्र कुँवर
साल	सन् १८१४ देखि १८१६ सम्म
स्थान	नेपाल
परिणाम	सुगौली संधि
झण्डा	ब्रिटिश ईस्ट इण्डिया कम्पनी
झण्डा	नेपाल अधिराज्य
ब्रिटिश कमाण्डरहरू	फ्रान्सिस् रडन् हेस्टिङ् जनरल अक्टरलोनी जनरल मार्ले जनरल वुड जनरल गिलेस्पी
नेपाली कमाण्डरहरू	भीमसेन थापा अमरसिंह थापा रन्जुरसिंह थापा भक्ति थापा
ब्रिटिश सेना	३४०००
नेपाली सेना	१२०००
ब्रिटिश पक्ष हताहत	अज्ञात
नेपाली पक्ष हताहत	अज्ञात

सन् १८१४ देखि १८१६ सम्म चलेको नेपाल-अङ्ग्रेज युद्ध (गोरखा युद्ध) त्यस बेलाको नेपाल अधिराज्य र ब्रिटिश ईस्ट इण्डिया कम्पनी बिच भएको थियो। जसको परिणाम स्वरूप सुगौली संधि भएको थियो र नेपालले आफ्नो एक-तिहाई भूभाग बेलायतलाई सुम्पनु परेको थियो। नेपाल र अङ्ग्रेज ब्रिटिस इस्ट इण्डिया कम्पनी सरकार बिच १८१४ देखि १८१६ सम्म भएको युद्धलाई एङ्गलो-नेपाल युद्ध (१८१४–१६) पनि भनिन्छ। यो युद्धमा नेपाल माथी ब्रिटिस इस्ट इण्डिया कम्पनी सरकारले मोरङ्ग, मकवानपुर, बुटवल, अल्मोडा, कुमाउ, नाहान, जैथक, मलाउँ, देउथल तथा नालापनीमा आक्रमण गरेको थियो।

भर्खरै सुदृढ हुँदै गरेको थोरै मात्र जनसङ्ख्या भएको नेपालले तालीम प्राप्त सैन्य नभएपनि बहादुरी पूर्वक लडेको थियो। नेपाली गोर्खालीको बहादुरीका बारेमा अङ्ग्रेज जनरल अक्टरलोनी,जनरल गिलेस्पी, जनरल मार्ले तथा जनरल वुडले धेरै शब्दले प्रशंसा गरेका छन्। यस युद्धमा नेपालसङ्ग लडेर जितेर भन्दा नेपालसङ्ग सन्धी गरेर बढी फाइदा लिन सकिने देखेर अन्तत अङ्ग्रेजहरूले सन्धिको प्रस्ताव राखे सारै थोरै सैन्य शक्ति र सैन्य संसाधनले लडेको नेपालले सुदुर पश्चिममा बहादुरी पूर्वक लड्दै युद्ध हार्नु परेपनि पाल्पामकवानपुरमा नेपालले अङ्ग्रेजी सेनालाई हराइदिएको थियो। यो युद्धको समाप्ती सुगौली सन्धि मार्फत भयो। यस युद्धमा नेपालको तर्फबाट लड्ने काजी अमर सिंह थापा, काजी बलभद्र कुंवर, सरदार भक्ती थापा, रामकृष्ण कुंवर, काजी उजीर सिंह थापा, काजी बंसराज गुरुङ लगायतको वीरताको अङ्ग्रेज सरकारले पनि सम्मान गर्ने गरेको छ। यो युद्धको समाप्ती पछि अङ्ग्रेजहरूले बहादुर गोर्खालीलाई आफ्नो सेना (शिरमोर बटालियनबाट शुरूभएको)मा लहौर देखि शुरू गरे जसले गर्दा नेपाली समाजमा लाहुरे शब्दले प्रवेश पायो। गोर्खालीहरूलाई भर्ती गरेपछी अङ्ग्रेजले त्यस यताका प्राय सबै युद्धमा गोरखाली सेनाको धेरै या थोरै प्रयोग गरिरहेको छ।

उक्त युद्धमा नेपालले आफ्नो सार्वभौमिकता बचाएपनि धेरै ठूलो विशाल नेपालको इलाका जसमा पश्चिम क्षेत्रमा हालको भारतको उतरान्चल राज्य, हिमन्चल राज्य तथा पन्जावका पर्ने केही साना पहाडी रजौटा समेत पर्दथे भने पूर्वमा दार्जिलिङ, देखि लिएर टिष्टा नदी सम्मको तराइ तथा पहाडी भूभाग ब्रिटिश इस्ट इण्डिया कम्पनी कम्पनी सरकारलाई सुगौली सन्धि अन्तर्गत सुम्पनु पर्‍यो सिक्किममाथीको अधिकार पनि त्याग्नु पर्‍यो। तर ब्रिटिशले नेपाललाई १८२२मा मेचीदेखि राप्ती सम्मको तराइ तथा प्रथम राणा प्रधानमन्त्री जङ्गवहादुरको क्रियाकलापबाट खुशी भएर राप्तीदेखि माहाकाली बिचको तराई भूभाग १८६०मा फर्काएका थिए।

ऐतिहासिक पृष्ठभूमि

शताव्दियोंदेखि काठमाडौं उपत्यका तीन अधिराज्यहरू १. काठमाडौं २.पाटन ३.भादगाउँ(अहिलेको भक्तपुर) बाहिरी खतराको सोच नराखी आपस्तमा लडाईं गरिरहन्थे| यही संकीर्णताले गर्दा सन् १७६९मा यस काठमाडौं उपत्यकामा गोरखाका राजा पृथ्वीनारायण शाहले आक्रमण गरी कब्जा गरे, जसको फलस्वरूप वर्तमानको नेपाल देशको स्थापना भयो|

सन् १७६७मा त्यहाँका राजाहरूले ब्रिटेन अधिराज्यसित गोरखा राज्यसित लड्नको निम्ति सहायता मागे| कप्तान किन्-लोक्को नेतृत्वमा २५०० सेना विना तैयारी लड्नको निम्ति गए| चढाई विपत्तिजनक भयो, ब्रिटिशको बिथाहको सेनालाई गोरखा सेनाले सजिलै जित्यो| काठमाडौं घाटीको यो विजय सम्पूर्ण क्षेत्रको निम्ति गोरखा सत्ताको विस्फोटक शुरुवात थियो|सन् १७७३मा गोरखा सेनाले पूर्वी नेपाल कब्जा गर्यो र सन् १७८८मा सिक्किमको पश्चिमी भागमा अधिकार जमायो| पश्चिमतर्फ काली नदीसम्म सन् १७९०मा लियो| त्यसपछि सुदूर पश्चिम कुमाउ क्षेत्र र यसको राजधानि अलमोरा समेत गोरखा राज्यभित्र हालियो|

लडाईं

मोरङको लडाईँ,

मकवानपुरको लडाईँ,

बुटवलको लडाईँ,

अल्मोडाको लडाईँ,

कुमाउँको लडाईँ,

नहानको लडाईँ,

जैथकको लडाईँ,

मलाउको लडाईँ,

देउथलको लडाईँ

नालापानीको लडाईँ

गोर्खा भर्ती

सिमाको खिचलो अतीमहत्वकांक्षाले नेपाल अंग्रेज युद्ध निम्तयाएको मान्न सकिन्छ। पचास वर्षे एकिकरण अभियानले गर्दा नेपाली हरू लगातार लडदै आइरहेका थिए नेपालको ठूलो धनरासी एकिकरणका क्रमकमा सकिइरहेको थियो।अझ त्यसमाथी अत्यन्त धेरै धनरासी तिब्बत नेपाल र नेपाल, तिब्बत, चिन बिचका पहिलो र दोस्रो लडांइमा खर्च भएको थियो। अझ अव गएर नेपाली हरू भन्दा सयौ गुना सक्तीसाली र आधुनीक सैन्य तथा प्रबिधी भएको उपनीवेशक ब्रिटेनसँग लडनु पर्ने परिस्थीती श्रृजाना भयो। नेपाली सेना नायक हरूलाइ पूर्वमा टिष्टा देखि पश्चिम गढवालको अलकान्नद वितरण गर्न अत्यान्त गाह्रो थियो।बडा काजी अमर सिंह थापा मगर, वीर बलभद्र कुंवर तथा सरदार भक्ती थापा मगर लगायत त्यो समय ब्रिटेनसँग लडांइ गर्ने पक्षमा थिएनन।तर प्रधानमन्त्री भिमसेन थापा मगर र उनका भारदार हरूले निर्क्योल निकाले कि नेपालसँग १४०० सेना केही तोप र ४००० राइफल ब्रिटेनसँग लडन पर्याप्त छन।

नेपाल ब्रिटेन युद्ध नेपालका लागि यौटा दुखद परीक्षा सावित भयो , आधाभन्दा बढी नेपाली भूमी लडांइमा गुम्यो, तर लडांइले नेपाली हरूको अप्ठेरो युद्धमा पनि रणकौसलता र बाहदुरी प्रमाणीत गर्न सफल रहयो। ब्रिटिस सेनाको नेपाल विरूद्धको रणनिती थुप्रै ठांउमा आक्रमण गर्ने तर काठमाडौंलाइ तारो बनाउने रहेको थियो। साथ साथै तिनी हरू पुरै कुमाउ गढवाल र हालको हिमाचल प्रदेशमा पर्ने बुसहैर र नजीक का पाहडी नेपाली राज्य हरू कब्जा गर्ने रणनिती थियो।साथै ब्रिटीस हरू अरू क्षेत्र पनि गोर्खाली मुक्त पार्न चाहन्थे त्यसैले उनीहरूले सिख र मराठा हरू सँग सन्धी गरि मित्रता बनाए।उनीहरू चिनीया हरूलाइ समेत प्रभावीत पारी रहेका थिए भन्नाले उनी हरू नेपाल विरूद्ध ठूलो सैन्य अभियान चालिरहेका थिए जसले नेपाली सेनालाइ बांडने र सान साना खण्डमा टुक्रयाउने योजानका साथ आएका थिए। उनी हरूका सेना नेपाली सेना भन्दा आधुनीक सस्त्र अस्त्रले सुस्सजित मात्र थिएनन उनीहरूलाइ बन्दोबस्तीका समान पनि पर्याप्त दिइएको थियो।

मेजर जनरल मार्ले पहिलो डिभीजनको नेतृत्व गर्दै मकवानपुर कब्जा गरी कठामाण्डौ का लागि अगाडी बढन खटीए भने मेजर जनरल जोन सुलभियन वुड दोस्रो डिभीजनको नेतृत्व गर्दै बुटवल पाल्पा नुवाकोट हुदै उपत्यका हान्न खटिए मेजर जनरल रोलउ जिलेस्पी तेस्रो डिभीजन लिएर सहरानपुर हुदै देहरादुन र श्रीनगर हान्न अघिबढे।कर्णेल अक्टरलोनी लाई चौथो डिभिजन दिइ बिलासपुर, रामगढ, अर्की,मलाउ,सुबाथु, तथा जैथक हान्दै जिलेस्पीका सेनामा मिसीन पठाइयो।साथै क्यापटेन लेटरलाइ २४०० भन्दा बढी सेना दीइ जनरल मार्ललाइ सुरक्षा दिन बारा पठाइयो।

खुकुरी
नेपाली जातिको परम्परागत हतियार

श्रोत

• Gould, Tony. Imperial Warriors – Britain and the Gurkhas, २०००,Granta Books ISBN १-८६२०७-३६५-१

बाहिरका लिंकहरू

• History of Nepal
• Anglo Nepalese War
• Indian-Nepalese border; The Tarai region
• The Sugauli Treaty