समाधान
| अन्तर्गत एक शृङ्खलाको भाग |
| हिन्दु धर्म |
|---|
 |
समाधान (संस्कृत: समाधानम्) एक संस्कृत संज्ञा हो जुन शब्द, समाधाबाट आएको हो, र यसको विभिन्न अर्थ हुन्छ - एकसाथ राख्नु, एकताबद्ध हुनु, आत्माको वास्तविक प्रकृतिको अमूर्त चिन्तनमा मनलाई स्थिर गर्नु, एकताको चिन्तन गर्नु, र शंकाको उन्मुक्ति।[१]
अर्थ[सम्पादन गर्नुहोस्]
महाभारतमा, समाधानलाई ध्यानको अवशोषण वा मनको त्यो अवस्थाको रूपमा व्याख्या गरिएको छ जसमा संसारप्रति कुनै पनि स्नेह छैन।[२] शङ्कराचार्यले व्याख्या गर्नुहुन्छ कि, "विचार (जिज्ञासामा) मात्र नभई सदा-शुद्ध ब्रह्ममा बुद्धिको निरन्तर एकाग्रतालाई समधान वा आत्म-निश्चय भनिन्छ।"
सम्यगास्थापनं बुद्धेः शुद्धे ब्रह्मणि सर्वदा ।
तत्समाधानमित्युक्तं न तु चित्तस्य लालनम् ॥ २६[३]
६ गुण[सम्पादन गर्नुहोस्]
साधना, जसले मानसिक एकाग्रताको विकास गर्छ, छवटा सद्गुणहरू मध्ये एक हो जुन सत्यको खोजी गर्ने व्यक्तिले सबै स्वार्थी-अन्त्यहरूबाट अलग हुने मनोवृत्ति विकास गर्नको लागि विकास गर्न अपेक्षा गरिन्छ र अन्य पाँच गुणहरूको संयोजनद्वारा प्राप्त हुन्छ।[४][५][६]
- समत्व: भावना, पीडा, वा अन्य घटनाहरूको अनुभवबाट अव्यवस्थित।
- दम: एक असल व्यक्तिको तीन विशेषताहरू आत्म-संयम (दमह), दया र सबै भावुक जीवन, र दान हो।
- उपरती: "वैराग्य" प्राप्त गर्ने क्षमता, र "धार्मिक समारोहहरूको विच्छेद"।
- तितिक्षा: सबै दु:खको सामना गर्ने सहायता बिना, र चिन्ता वा विलाप बिना सहनलाई तितिक्षा भनिन्छ।
- श्रद्धा: यो आस्था, विश्वास, र धर्म प्रति वफादारी संग सम्बन्धित छ।
सन्दर्भ सामग्रीहरू[सम्पादन गर्नुहोस्]
- ↑ V.S.Apte, The Practical Sanskrit-English Dictionary, Digital Dictionaries of South Asia, पृ: १६३३।
- ↑ The Mahabharata, Book 12: Santi Parva, Netlancers, २६ फेब्रुअरी २०१४।
- ↑ Madhavananda, Swami (१९२१), Vivekachudamani of Sri Sankaracharya: text, with English translation, notes and an index, Mayavati : Advaita Ashrama, पृ: १०।
- ↑ Debabrata Sen Sharma (जनवरी १९९०), The Philosophy of Sadhana, SUNY Press, पृ: ७४, आइएसबिएन 9780791403471।
- ↑ J.P.Vaswani (२७ जनवरी २०१५), The Seven Commandments of the Bhagavad Gita, Jaico Publishing, आइएसबिएन 9788184950830।
- ↑ On the Path, Chinmaya Mission, पृ: २९, आइएसबिएन 9788175972254।