समाधान

समाधान (संस्कृत: समाधानम्) एक संस्कृत संज्ञा हो जुन शब्द, समाधाबाट आएको हो, र यसको विभिन्न अर्थ हुन्छ - एकसाथ राख्नु, एकताबद्ध हुनु, आत्माको वास्तविक प्रकृतिको अमूर्त चिन्तनमा मनलाई स्थिर गर्नु, एकताको चिन्तन गर्नु, र शंकाको उन्मुक्ति।

अर्थ

महाभारतमा, समाधानलाई ध्यानको अवशोषण वा मनको त्यो अवस्थाको रूपमा व्याख्या गरिएको छ जसमा संसारप्रति कुनै पनि स्नेह छैन। शङ्कराचार्यले व्याख्या गर्नुहुन्छ कि, "विचार (जिज्ञासामा) मात्र नभई सदा-शुद्ध ब्रह्ममा बुद्धिको निरन्तर एकाग्रतालाई समधान वा आत्म-निश्चय भनिन्छ।"

सम्यगास्थापनं बुद्धेः शुद्धे ब्रह्मणि सर्वदा ।
तत्समाधानमित्युक्तं न तु चित्तस्य लालनम् ॥ २६

६ गुण

साधना, जसले मानसिक एकाग्रताको विकास गर्छ, छवटा सद्गुणहरू मध्ये एक हो जुन सत्यको खोजी गर्ने व्यक्तिले सबै स्वार्थी-अन्त्यहरूबाट अलग हुने मनोवृत्ति विकास गर्नको लागि विकास गर्न अपेक्षा गरिन्छ र अन्य पाँच गुणहरूको संयोजनद्वारा प्राप्त हुन्छ।

• समत्व: भावना, पीडा, वा अन्य घटनाहरूको अनुभवबाट अव्यवस्थित।
• दम: एक असल व्यक्तिको तीन विशेषताहरू आत्म-संयम (दमह), दया र सबै भावुक जीवन, र दान हो।
• उपरती: "वैराग्य" प्राप्त गर्ने क्षमता, र "धार्मिक समारोहहरूको विच्छेद"।
• तितिक्षा: सबै दु:खको सामना गर्ने सहायता बिना, र चिन्ता वा विलाप बिना सहनलाई तितिक्षा भनिन्छ।
• श्रद्धा: यो आस्था, विश्वास, र धर्म प्रति वफादारी संग सम्बन्धित छ।